Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
zondag 2 januari 2011 om 19:05
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 19:01:
Belachelijk.
Nog een reden om me van het Christendom te distantiëren. Een geloof dat zich bezighoud met mensenoffers....
Raakt kant nog wal, wat mij betreft, en past ook totaal niet in het beeld dat verder in de Bijbel van God geschetst wordt.
Overigens vind ik het offeren van een lam of duif iets heel anders. Jezus heeft bewust, willens en wetens, besloten dat hij bereid was te sterven voor zijn zaak. Dat is iets heel anders dan een lam dat jij opsluit tot het moment dat je het om zeep helpt.
Dus in zoverre blijf ik er bij dat die bereidheid, de moed om zijn dood tegemoed te gaan, logisch gezien zwaarder weegt dan ht feit of ie wel of niet de pijp uit ging.
Mijn geloof (als we dan toch even gaan polariseren) houdt zich niet bezig met mensenoffers. Er moest wel een mens sterven, dat klopt. In de tijd van de bijbel werden er in andere culturen ook kinderoffers gebracht, dat was afschuwelijk. Je doet nu net alsof dat in het jodendom (waar toch de oorsprong van het christelijk geloof ligt) ook gebeurde. Pertinent onjuist dus.
En ik geloof niet dat een lam of duif in dit geval verschilde van de mens Jezus. Beide waren onschuldig toen ze stierven. En in beide gevallen werden ze geofferd voor een groter doel.
Belachelijk.
Nog een reden om me van het Christendom te distantiëren. Een geloof dat zich bezighoud met mensenoffers....
Raakt kant nog wal, wat mij betreft, en past ook totaal niet in het beeld dat verder in de Bijbel van God geschetst wordt.
Overigens vind ik het offeren van een lam of duif iets heel anders. Jezus heeft bewust, willens en wetens, besloten dat hij bereid was te sterven voor zijn zaak. Dat is iets heel anders dan een lam dat jij opsluit tot het moment dat je het om zeep helpt.
Dus in zoverre blijf ik er bij dat die bereidheid, de moed om zijn dood tegemoed te gaan, logisch gezien zwaarder weegt dan ht feit of ie wel of niet de pijp uit ging.
Mijn geloof (als we dan toch even gaan polariseren) houdt zich niet bezig met mensenoffers. Er moest wel een mens sterven, dat klopt. In de tijd van de bijbel werden er in andere culturen ook kinderoffers gebracht, dat was afschuwelijk. Je doet nu net alsof dat in het jodendom (waar toch de oorsprong van het christelijk geloof ligt) ook gebeurde. Pertinent onjuist dus.
En ik geloof niet dat een lam of duif in dit geval verschilde van de mens Jezus. Beide waren onschuldig toen ze stierven. En in beide gevallen werden ze geofferd voor een groter doel.
zondag 2 januari 2011 om 19:07
Zoals gezegd geloof ik in een almachtige, alomtegenwoordige, alomvattende God. Een God die zo groot is, en zo onbegrijpelijk, dat gewone stervelingen eigenlijk niet zo goed kunnen snappen wat dat precies is. Er is geen woord voor, geen plaatje van, geen voorbeeld van, er is alleen een gevoel. Een aanwezigheid, die je overal wel voelt en ook voelt dat het iets fijns is, maar wat eigenlijk min of meer buiten je bevattingsvermogen ligt.
Ik geloof ook dat er iets tegenovergestelds aan God is. Ik hou niet van het woord "duivel", maar bij gebrek aan beter zou je het Duivel kunnen noemen.
God zou je kunnen omschrijven als "het ideaal" ofzo. God is je maximale talent, je maximale liefde, je maximale goedheid, je maximale dapperheid, je maximale incasseringsvermogen, je maximale alles. En Duivel is dan het tegenovergestelde.
Vwb Jezus geloof ik dat Jezus 1 van die mensen was die heel dicht bij het maximale kwam. Dat mensen in zijn nabijheid voelden en merkten, zonder dat ze daar precies de vinger op konden leggen wat het was dat hen nou zo in hem aantrok, dat hij heel dicht bij dat ideaal kwam. Dat hij dat was wat God bedoelde toen de mens geschapen was. Een "kind van God" dus. Maar dat ben ik ook, dat is iedereen die dit leest ook, alleen niet iedereen bereikt dat maximale.
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
En zulke mensen roepen aan de ene kant bewondering op, maar tegelijkertijd roepen ze ook heel veel weerstand op. Omdat ze iedereen die dat maximale, die goddelijkheid, niet bereiken, confronteren met hun tekortkomingen.
En daarom is Jezus gekruisigd. En volgens mij is dat de les die uit die kruisiging getrokken moet worden. Niet dat God zijn enige zoon offerde om de rest van hun zonden te "reinigen", maar om te laten zien dat "zijn" moed vereist. De moed om te blijven staan, ook al word je gestenigd. De moed om door te lopen, ook al loop je je dood tegemoet. De moed om te geloven in het goddelijke, ook al is het tegenovergestelde zoveel gemakkelijker.
Voor mij is dat "het offer" wat God bracht. Dat ie liet zien dat iets was zo dicht bij perfectie kwam, ook heel fragiel is. Zo fragiel, dat het ook kapot kan.
Ik snap het hele principe van de "collectieve zonde" dus wel, maar ik zie die kruisiging zélf als de collectieve zonde. Het feit dat Jezus gekruisigd werd zelf is de zonde. De zonde van de mensheid om datgene wat zo dicht bij Goddelijkheid komt niet te koesteren, maar juist kapot te maken.
En in die zin zou je dus kunnen zeggen dat God dat voor ons deed, als een soort les ofzo.
Maar dan ga je het dus al weer vatten in menselijke emoties, in menselijke woorden en begrippen die we kunnen bevatten. Een vader die zijn kind laat sterven. Dat kun je als mens bevatten, dat is een beeld waar je wat mee kan. Maar volgens mij is het dus groter dan dat.
Nou ja, ik kan het zoals jullie lezen nog steeds niet uitleggen.
Ik geloof ook dat er iets tegenovergestelds aan God is. Ik hou niet van het woord "duivel", maar bij gebrek aan beter zou je het Duivel kunnen noemen.
God zou je kunnen omschrijven als "het ideaal" ofzo. God is je maximale talent, je maximale liefde, je maximale goedheid, je maximale dapperheid, je maximale incasseringsvermogen, je maximale alles. En Duivel is dan het tegenovergestelde.
Vwb Jezus geloof ik dat Jezus 1 van die mensen was die heel dicht bij het maximale kwam. Dat mensen in zijn nabijheid voelden en merkten, zonder dat ze daar precies de vinger op konden leggen wat het was dat hen nou zo in hem aantrok, dat hij heel dicht bij dat ideaal kwam. Dat hij dat was wat God bedoelde toen de mens geschapen was. Een "kind van God" dus. Maar dat ben ik ook, dat is iedereen die dit leest ook, alleen niet iedereen bereikt dat maximale.
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
En zulke mensen roepen aan de ene kant bewondering op, maar tegelijkertijd roepen ze ook heel veel weerstand op. Omdat ze iedereen die dat maximale, die goddelijkheid, niet bereiken, confronteren met hun tekortkomingen.
En daarom is Jezus gekruisigd. En volgens mij is dat de les die uit die kruisiging getrokken moet worden. Niet dat God zijn enige zoon offerde om de rest van hun zonden te "reinigen", maar om te laten zien dat "zijn" moed vereist. De moed om te blijven staan, ook al word je gestenigd. De moed om door te lopen, ook al loop je je dood tegemoet. De moed om te geloven in het goddelijke, ook al is het tegenovergestelde zoveel gemakkelijker.
Voor mij is dat "het offer" wat God bracht. Dat ie liet zien dat iets was zo dicht bij perfectie kwam, ook heel fragiel is. Zo fragiel, dat het ook kapot kan.
Ik snap het hele principe van de "collectieve zonde" dus wel, maar ik zie die kruisiging zélf als de collectieve zonde. Het feit dat Jezus gekruisigd werd zelf is de zonde. De zonde van de mensheid om datgene wat zo dicht bij Goddelijkheid komt niet te koesteren, maar juist kapot te maken.
En in die zin zou je dus kunnen zeggen dat God dat voor ons deed, als een soort les ofzo.
Maar dan ga je het dus al weer vatten in menselijke emoties, in menselijke woorden en begrippen die we kunnen bevatten. Een vader die zijn kind laat sterven. Dat kun je als mens bevatten, dat is een beeld waar je wat mee kan. Maar volgens mij is het dus groter dan dat.
Nou ja, ik kan het zoals jullie lezen nog steeds niet uitleggen.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 19:07
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2011 @ 19:02:
Ik las trouwens laatst een leuk artikel over de jeugd van Jezus. Hij scheen nogal dominant en opvliegend te zijn geweest en verbaal nogal aan de scherpe kant. Dit is later allemaal weggepoetst en toen is hij zo'n heilig boontje geworden. Jammer ik mag die driftige Jezus wel .Ik denk dat hij als jonge Jezus met zijn kennelijk opvliegende karakter (neem aan dat je het over de tempelreiniging hebt; dat Hij de tafels van de handelaars om ver gooide etc.) net zo heilig was als "later". Als iemand er van overtuigd is dat iets niet deugt, kan dat toch met heilige intenties zijn (geweest)? Ik denk niet dat je hiermee een karakterfout aanduidt.
Ik las trouwens laatst een leuk artikel over de jeugd van Jezus. Hij scheen nogal dominant en opvliegend te zijn geweest en verbaal nogal aan de scherpe kant. Dit is later allemaal weggepoetst en toen is hij zo'n heilig boontje geworden. Jammer ik mag die driftige Jezus wel .Ik denk dat hij als jonge Jezus met zijn kennelijk opvliegende karakter (neem aan dat je het over de tempelreiniging hebt; dat Hij de tafels van de handelaars om ver gooide etc.) net zo heilig was als "later". Als iemand er van overtuigd is dat iets niet deugt, kan dat toch met heilige intenties zijn (geweest)? Ik denk niet dat je hiermee een karakterfout aanduidt.
zondag 2 januari 2011 om 19:10
quote:Ephemera schreef op 02 januari 2011 @ 18:20:
[...]
Misschien vind je het leuk om het boek van Paul Verhoeven eens te lezen, Jezus van Nazaret. Ik vond dat een interessant boek.
Marels, ik wilde je hetzelfde boek aanraden.
Heel interessant en zijn interpretatie, na 22 jaar studeren op het onderwerp, is globaal ook de mijne.
[...]
Misschien vind je het leuk om het boek van Paul Verhoeven eens te lezen, Jezus van Nazaret. Ik vond dat een interessant boek.
Marels, ik wilde je hetzelfde boek aanraden.
Heel interessant en zijn interpretatie, na 22 jaar studeren op het onderwerp, is globaal ook de mijne.
zondag 2 januari 2011 om 19:11
quote:Mirjam762 schreef op 02 januari 2011 @ 19:07:
[...]
Ik denk dat hij als jonge Jezus met zijn kennelijk opvliegende karakter (neem aan dat je het over de tempelreiniging hebt; dat Hij de tafels van de handelaars om ver gooide etc.) net zo heilig was als "later". Als iemand er van overtuigd is dat iets niet deugt, kan dat toch met heilige intenties zijn (geweest)? Ik denk niet dat je hiermee een karakterfout aanduidt.Karakterfout? Juist niet, ik vind het doodzonde dat ze deze kant bewust hebben weggepoetst en hem een heilig boontje hebben gemaakt.
[...]
Ik denk dat hij als jonge Jezus met zijn kennelijk opvliegende karakter (neem aan dat je het over de tempelreiniging hebt; dat Hij de tafels van de handelaars om ver gooide etc.) net zo heilig was als "later". Als iemand er van overtuigd is dat iets niet deugt, kan dat toch met heilige intenties zijn (geweest)? Ik denk niet dat je hiermee een karakterfout aanduidt.Karakterfout? Juist niet, ik vind het doodzonde dat ze deze kant bewust hebben weggepoetst en hem een heilig boontje hebben gemaakt.
zondag 2 januari 2011 om 19:13
quote:fashionvictim schreef op 02 januari 2011 @ 19:07:
[...]
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
[...]Denk je dat er mensen zijn die, zoals jij dat beschrijft, 'openstaan voor God' zonder dat zij religieus zijn? Of zijn deze mensen altijd religieuze mensen?
[...]
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
[...]Denk je dat er mensen zijn die, zoals jij dat beschrijft, 'openstaan voor God' zonder dat zij religieus zijn? Of zijn deze mensen altijd religieuze mensen?
zondag 2 januari 2011 om 19:13
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2011 @ 19:11:
[...]
Karakterfout? Juist niet, ik vind het doodzonde dat ze deze kant bewust hebben weggepoetst en hem een heilig boontje hebben gemaakt.Goed, dan zeg ik het anders. Wanneer is Hij dan veranderd, en wie zijn de "ze" die iets hebben weggepoetst (wegpoetsen doe je toch bij iets wat niet helemaal goed is?).
[...]
Karakterfout? Juist niet, ik vind het doodzonde dat ze deze kant bewust hebben weggepoetst en hem een heilig boontje hebben gemaakt.Goed, dan zeg ik het anders. Wanneer is Hij dan veranderd, en wie zijn de "ze" die iets hebben weggepoetst (wegpoetsen doe je toch bij iets wat niet helemaal goed is?).
zondag 2 januari 2011 om 19:14
zondag 2 januari 2011 om 19:15
quote:Mirjam762 schreef op 02 januari 2011 @ 19:13:
[...]
Goed, dan zeg ik het anders. Wanneer is Hij dan veranderd, en wie zijn de "ze" die iets hebben weggepoetst (wegpoetsen doe je toch bij iets wat niet helemaal goed is?).Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.
[...]
Goed, dan zeg ik het anders. Wanneer is Hij dan veranderd, en wie zijn de "ze" die iets hebben weggepoetst (wegpoetsen doe je toch bij iets wat niet helemaal goed is?).Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.
zondag 2 januari 2011 om 19:16
quote:LunaSter schreef op 02 januari 2011 @ 19:15:
Ja, ik geloof. In God, zijn zoon Jezus en de Heilige Geest.
Oerknal, dus eerst was er niks en dat is ook nog ontploft?
Ha, die heb je van Visje.
Overigens denk ik wel iets genuanceerder over schepping en evolutie dan jij met deze opmerking lijkt te suggeren.
Ja, ik geloof. In God, zijn zoon Jezus en de Heilige Geest.
Oerknal, dus eerst was er niks en dat is ook nog ontploft?
Ha, die heb je van Visje.
Overigens denk ik wel iets genuanceerder over schepping en evolutie dan jij met deze opmerking lijkt te suggeren.
zondag 2 januari 2011 om 19:17
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2011 @ 19:15:
[...]
Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.Er wordt door de kerk heel wat smeer weggepoetst.
[...]
Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.Er wordt door de kerk heel wat smeer weggepoetst.
zondag 2 januari 2011 om 19:17
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2011 @ 19:15:
[...]
Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.Daar is mij niets van bekend. In mijn bijbel staat heden ten dage nog steeds dat hij de tafels van de handelaars omkeerde.
[...]
Schijnbaar zijn er teksten later (in de Middel Eeuwen) verwijderd door de kerk die niet in het plaatje pasten. Zij vonden die kant van hem niets, dus zij hebben dat weggepoetst. Ik vind die kant juist menselijk en eerlijk.Daar is mij niets van bekend. In mijn bijbel staat heden ten dage nog steeds dat hij de tafels van de handelaars omkeerde.
zondag 2 januari 2011 om 19:17
quote:fashionvictim schreef op 02 januari 2011 @ 19:07:
Zoals gezegd geloof ik in een almachtige, alomtegenwoordige, alomvattende God. Een God die zo groot is, en zo onbegrijpelijk, dat gewone stervelingen eigenlijk niet zo goed kunnen snappen wat dat precies is. Er is geen woord voor, geen plaatje van, geen voorbeeld van, er is alleen een gevoel. Een aanwezigheid, die je overal wel voelt en ook voelt dat het iets fijns is, maar wat eigenlijk min of meer buiten je bevattingsvermogen ligt.
Ik geloof ook dat er iets tegenovergestelds aan God is. Ik hou niet van het woord "duivel", maar bij gebrek aan beter zou je het Duivel kunnen noemen.
God zou je kunnen omschrijven als "het ideaal" ofzo. God is je maximale talent, je maximale liefde, je maximale goedheid, je maximale dapperheid, je maximale incasseringsvermogen, je maximale alles. En Duivel is dan het tegenovergestelde.
Vwb Jezus geloof ik dat Jezus 1 van die mensen was die heel dicht bij het maximale kwam. Dat mensen in zijn nabijheid voelden en merkten, zonder dat ze daar precies de vinger op konden leggen wat het was dat hen nou zo in hem aantrok, dat hij heel dicht bij dat ideaal kwam. Dat hij dat was wat God bedoelde toen de mens geschapen was. Een "kind van God" dus. Maar dat ben ik ook, dat is iedereen die dit leest ook, alleen niet iedereen bereikt dat maximale.
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
En zulke mensen roepen aan de ene kant bewondering op, maar tegelijkertijd roepen ze ook heel veel weerstand op. Omdat ze iedereen die dat maximale, die goddelijkheid, niet bereiken, confronteren met hun tekortkomingen.
En daarom is Jezus gekruisigd. En volgens mij is dat de les die uit die kruisiging getrokken moet worden. Niet dat God zijn enige zoon offerde om de rest van hun zonden te "reinigen", maar om te laten zien dat "zijn" moed vereist. De moed om te blijven staan, ook al word je gestenigd. De moed om door te lopen, ook al loop je je dood tegemoet. De moed om te geloven in het goddelijke, ook al is het tegenovergestelde zoveel gemakkelijker.
Voor mij is dat "het offer" wat God bracht. Dat ie liet zien dat iets was zo dicht bij perfectie kwam, ook heel fragiel is. Zo fragiel, dat het ook kapot kan.
Ik snap het hele principe van de "collectieve zonde" dus wel, maar ik zie die kruisiging zélf als de collectieve zonde. Het feit dat Jezus gekruisigd werd zelf is de zonde. De zonde van de mensheid om datgene wat zo dicht bij Goddelijkheid komt niet te koesteren, maar juist kapot te maken.
En in die zin zou je dus kunnen zeggen dat God dat voor ons deed, als een soort les ofzo.
Maar dan ga je het dus al weer vatten in menselijke emoties, in menselijke woorden en begrippen die we kunnen bevatten. Een vader die zijn kind laat sterven. Dat kun je als mens bevatten, dat is een beeld waar je wat mee kan. Maar volgens mij is het dus groter dan dat.
Nou ja, ik kan het zoals jullie lezen nog steeds niet uitleggen.
Zoals gezegd geloof ik in een almachtige, alomtegenwoordige, alomvattende God. Een God die zo groot is, en zo onbegrijpelijk, dat gewone stervelingen eigenlijk niet zo goed kunnen snappen wat dat precies is. Er is geen woord voor, geen plaatje van, geen voorbeeld van, er is alleen een gevoel. Een aanwezigheid, die je overal wel voelt en ook voelt dat het iets fijns is, maar wat eigenlijk min of meer buiten je bevattingsvermogen ligt.
Ik geloof ook dat er iets tegenovergestelds aan God is. Ik hou niet van het woord "duivel", maar bij gebrek aan beter zou je het Duivel kunnen noemen.
God zou je kunnen omschrijven als "het ideaal" ofzo. God is je maximale talent, je maximale liefde, je maximale goedheid, je maximale dapperheid, je maximale incasseringsvermogen, je maximale alles. En Duivel is dan het tegenovergestelde.
Vwb Jezus geloof ik dat Jezus 1 van die mensen was die heel dicht bij het maximale kwam. Dat mensen in zijn nabijheid voelden en merkten, zonder dat ze daar precies de vinger op konden leggen wat het was dat hen nou zo in hem aantrok, dat hij heel dicht bij dat ideaal kwam. Dat hij dat was wat God bedoelde toen de mens geschapen was. Een "kind van God" dus. Maar dat ben ik ook, dat is iedereen die dit leest ook, alleen niet iedereen bereikt dat maximale.
Ik geloof dat sommige mensen meer openstaan voor God, God beter begrijpen, en dus ook beter snappen hoe ze dat ideaal moeten bereiken.
En zulke mensen roepen aan de ene kant bewondering op, maar tegelijkertijd roepen ze ook heel veel weerstand op. Omdat ze iedereen die dat maximale, die goddelijkheid, niet bereiken, confronteren met hun tekortkomingen.
En daarom is Jezus gekruisigd. En volgens mij is dat de les die uit die kruisiging getrokken moet worden. Niet dat God zijn enige zoon offerde om de rest van hun zonden te "reinigen", maar om te laten zien dat "zijn" moed vereist. De moed om te blijven staan, ook al word je gestenigd. De moed om door te lopen, ook al loop je je dood tegemoet. De moed om te geloven in het goddelijke, ook al is het tegenovergestelde zoveel gemakkelijker.
Voor mij is dat "het offer" wat God bracht. Dat ie liet zien dat iets was zo dicht bij perfectie kwam, ook heel fragiel is. Zo fragiel, dat het ook kapot kan.
Ik snap het hele principe van de "collectieve zonde" dus wel, maar ik zie die kruisiging zélf als de collectieve zonde. Het feit dat Jezus gekruisigd werd zelf is de zonde. De zonde van de mensheid om datgene wat zo dicht bij Goddelijkheid komt niet te koesteren, maar juist kapot te maken.
En in die zin zou je dus kunnen zeggen dat God dat voor ons deed, als een soort les ofzo.
Maar dan ga je het dus al weer vatten in menselijke emoties, in menselijke woorden en begrippen die we kunnen bevatten. Een vader die zijn kind laat sterven. Dat kun je als mens bevatten, dat is een beeld waar je wat mee kan. Maar volgens mij is het dus groter dan dat.
Nou ja, ik kan het zoals jullie lezen nog steeds niet uitleggen.
zondag 2 januari 2011 om 19:18
zondag 2 januari 2011 om 19:19
zondag 2 januari 2011 om 19:20
zondag 2 januari 2011 om 19:20
quote:Ephemera schreef op 02 januari 2011 @ 19:13:
[...]
Denk je dat er mensen zijn die, zoals jij dat beschrijft, 'openstaan voor God' zonder dat zij religieus zijn? Of zijn deze mensen altijd religieuze mensen?
Nee, ik denk dat dat heel goed kan zonder religieus te zijn. Sterker nog, ik heb zelf het idee dat het vaker mensen zijn die níet religieus zijn, niet dogmatisch zijn, dan zij die dat wel zijn.
Ik denk namelijk dat religie niet meer of minder is dan het proberen te duiden van wat God precies is.
Ik zei het al eerder: de bijbel zelf is vrij duidelijk in hoe Jezus bijvoorbeeld tegen aanbidding van hemzelf aankeek. Dat vond hij maar niks. In Johannes bijvoorbeeld zegt Jezus heel duidelijk dat hij niet God is.
En toch is in de grote Christelijke religies Jezus inmiddels min of meer gelijk aan God. Bidden mensen tot "Here Jezus", terwijl diezelfde bijbel ook zegt "Gij zult geen andere Goden voor uw aangezicht hebben".
[...]
Denk je dat er mensen zijn die, zoals jij dat beschrijft, 'openstaan voor God' zonder dat zij religieus zijn? Of zijn deze mensen altijd religieuze mensen?
Nee, ik denk dat dat heel goed kan zonder religieus te zijn. Sterker nog, ik heb zelf het idee dat het vaker mensen zijn die níet religieus zijn, niet dogmatisch zijn, dan zij die dat wel zijn.
Ik denk namelijk dat religie niet meer of minder is dan het proberen te duiden van wat God precies is.
Ik zei het al eerder: de bijbel zelf is vrij duidelijk in hoe Jezus bijvoorbeeld tegen aanbidding van hemzelf aankeek. Dat vond hij maar niks. In Johannes bijvoorbeeld zegt Jezus heel duidelijk dat hij niet God is.
En toch is in de grote Christelijke religies Jezus inmiddels min of meer gelijk aan God. Bidden mensen tot "Here Jezus", terwijl diezelfde bijbel ook zegt "Gij zult geen andere Goden voor uw aangezicht hebben".
Am Yisrael Chai!
