Relaties
alle pijlers
Boosheid!
dinsdag 17 april 2018 10:30
Lieve dames,
Als man type ik hier mijn verhaal omdat ik van mijn boosheid af wil. Ik hoef mijn verhaal niet volledig kwijt want dat heb ik bij vrienden gedaan en zelfs in therapie (dat was zeer zinvol!). De aanleiding was het andere topic hier over narcistisch misbruik (dat kwam ik toevallig op het spoor).
Al 6 jaar geleden is een relatie uitgegaan van drie jaar met mijn ex. Een vrouw die hartstikke onbetrouwbaar was, die mij naar de mond praatte, haar charme inzette om dingen gedaan te krijgen bij mij en bij anderen, een vrouw die altijd zei wat haar uitkwam ongeacht welke gevolgen die voor anderen had, een vrouw die manipuleerde, en ga zo maar door. Een vrouw die volledig happy relaties aangaat met prachtige beloften maar dan alles kapotmaakt. Zeer destructief.
En ik? Toentertijd de braafheid zelve, erg naïef. Ik had de rol van redder op me genomen (en zij maneuvreerde zichzelf handig in de situatie van het slachtoffer). Ik kon me toen niet eens voorstellen dat mensen anderen manipuleren, voorliegen, bedriegen, enzovoort. Natuurlijk wist ik in heel theoretische zin wel dat dit mogelijk was maar ik kon me het gewoon niet voorstellen. Stom stom stom. Daardoor kon het zo lang duren als het deed en uiteindelijk heeft ze me op onvoorstelbaar egoïstische wijze in een situatie weten te maneuvreren en mij gedumpt op een wijze die ik vijanden nog niet aan zou doen.
Heel stom van mij natuurlijk, onvoorstelbaar naïef, ik stelde geen grenzen, ik hield haar het hand boven het hoofd, ik praatte alles goed voor haar, ik excuseerde haar gedrag al voordat zij het kon excuseren (iets wat ze nooit gedaan heeft).
Nadat ze mij gedumpt had heb ik haar nooit mee gesproken. Ik heb wel eens een bericht gestuurd met vragen maar daar kwam dan een bericht op terug met volkomen leugens. Verantwoordelijkheid zal ze dus nooit nemen en inmiddels heb ik zelf mijn closure gevonden.
Wat is dan mijn probleem? Woede. Soms heb ik nog een enorme woede. Gisteren ben ik een lang stuk gaan hardlopen en opeens was ik even helemaal alleen op een lang stuk door het bos en ik merkte gewoon dat ik zo ontzettend woeden was. Woedend over al die gemene streken en dat ik heb toegekeken en niet heb ingegrepen. Woedend over de vernedering, over de lafheid, over het berekende sadisme. Heel goed dat die woede eruit komt natuurlijk maar het is al 6 jaar geleden. Ik ben al zo vaak boos geweest. Ik wil dit achter me laten. Na die woedebuien voel ik me ook alleen maar misselijk en lamlendig. En in die woedebuien voelt het even of alles zich hier en nu afspeelt maar het is allang voorbij. Ik ben naar een andere plek verhuisd en zie haar niet meer. Ik wil niet eens wat met haar te maken hebben. Het is allang voorbij en ik ben woedend op iets dat niet bestaat, een relatie die allang weg is, een vrouw die allang weg is (en die ik het niet eens meer waard vind om aan te spreken), en ik ben boos op een naïeve jongen die ik allang niet meer ben.
Hoe kom ik hiervan af? Die woede zit me in de weg. Ervaringsdeskundigen hier?
Als man type ik hier mijn verhaal omdat ik van mijn boosheid af wil. Ik hoef mijn verhaal niet volledig kwijt want dat heb ik bij vrienden gedaan en zelfs in therapie (dat was zeer zinvol!). De aanleiding was het andere topic hier over narcistisch misbruik (dat kwam ik toevallig op het spoor).
Al 6 jaar geleden is een relatie uitgegaan van drie jaar met mijn ex. Een vrouw die hartstikke onbetrouwbaar was, die mij naar de mond praatte, haar charme inzette om dingen gedaan te krijgen bij mij en bij anderen, een vrouw die altijd zei wat haar uitkwam ongeacht welke gevolgen die voor anderen had, een vrouw die manipuleerde, en ga zo maar door. Een vrouw die volledig happy relaties aangaat met prachtige beloften maar dan alles kapotmaakt. Zeer destructief.
En ik? Toentertijd de braafheid zelve, erg naïef. Ik had de rol van redder op me genomen (en zij maneuvreerde zichzelf handig in de situatie van het slachtoffer). Ik kon me toen niet eens voorstellen dat mensen anderen manipuleren, voorliegen, bedriegen, enzovoort. Natuurlijk wist ik in heel theoretische zin wel dat dit mogelijk was maar ik kon me het gewoon niet voorstellen. Stom stom stom. Daardoor kon het zo lang duren als het deed en uiteindelijk heeft ze me op onvoorstelbaar egoïstische wijze in een situatie weten te maneuvreren en mij gedumpt op een wijze die ik vijanden nog niet aan zou doen.
Heel stom van mij natuurlijk, onvoorstelbaar naïef, ik stelde geen grenzen, ik hield haar het hand boven het hoofd, ik praatte alles goed voor haar, ik excuseerde haar gedrag al voordat zij het kon excuseren (iets wat ze nooit gedaan heeft).
Nadat ze mij gedumpt had heb ik haar nooit mee gesproken. Ik heb wel eens een bericht gestuurd met vragen maar daar kwam dan een bericht op terug met volkomen leugens. Verantwoordelijkheid zal ze dus nooit nemen en inmiddels heb ik zelf mijn closure gevonden.
Wat is dan mijn probleem? Woede. Soms heb ik nog een enorme woede. Gisteren ben ik een lang stuk gaan hardlopen en opeens was ik even helemaal alleen op een lang stuk door het bos en ik merkte gewoon dat ik zo ontzettend woeden was. Woedend over al die gemene streken en dat ik heb toegekeken en niet heb ingegrepen. Woedend over de vernedering, over de lafheid, over het berekende sadisme. Heel goed dat die woede eruit komt natuurlijk maar het is al 6 jaar geleden. Ik ben al zo vaak boos geweest. Ik wil dit achter me laten. Na die woedebuien voel ik me ook alleen maar misselijk en lamlendig. En in die woedebuien voelt het even of alles zich hier en nu afspeelt maar het is allang voorbij. Ik ben naar een andere plek verhuisd en zie haar niet meer. Ik wil niet eens wat met haar te maken hebben. Het is allang voorbij en ik ben woedend op iets dat niet bestaat, een relatie die allang weg is, een vrouw die allang weg is (en die ik het niet eens meer waard vind om aan te spreken), en ik ben boos op een naïeve jongen die ik allang niet meer ben.
Hoe kom ik hiervan af? Die woede zit me in de weg. Ervaringsdeskundigen hier?
donderdag 19 april 2018 11:53
In de mind kan het met terugwerkende kracht wel.S-Groot schreef: ↑19-04-2018 11:33Met terugwerkende kracht grenzen stellen kan niet (uiteraard), maar dat is nou ook precies waar het over gaat als ik het heb over accepteren en vergeven. Accepteren dat je het niet meer kunt veranderen, jezelf vergeven voor hoe je TOEN gehandeld hebt. Dat is ook loslaten van dat het anders had gekund, dat het met terugwerkende kracht nog anders zou kunnen gaan.
Dat heeft niets te maken met de wijste zijn en alles negeren. Het gaat helemaal niet om die ander (dus niet om wijzer te zijn dan die ander), het gaat om hoe je de woede zelf in stand houdt door nog steeds vast te houden aan dat je het over zou willen doen en het dan anders aan had willen pakken.
Wraakgedachten bijvoorbeeld .
Ik ken een therapievorm waarbij dergelijke wraakgedachten de ruimte mogen krijgen, niet dat deze in praktijk worden gebracht , maar in imaginatie wordt er lucht gegeven aan die opgekropte woede.
Wanneer iemand nog veel hangt/verlangt naar die oude (slechte) relatie kan er sprake zijn van Stockholmsyndroom , wat een eerdere poster ook aanhaalde. Dat zou TO kunnen beletten zijn boosheid volledig te accepteren en er mee aan de slag te gaan. Hij vind van zichzelf dat hij niet boos mag zijn?
Hij vind het wel meevallen (=onderdrukken) maar uit zijn OP en een aantal reacties maak ik op dat hij zichzelf daarmee tegenspreekt.
De boosheid komt naar zijn zeggen regelmatig, belemmert hem, gijzelt hem zo een hele dag, met angst erbij , en het duurt al zes jaar.
Iets in hem weerhoudt hem om verder te gaan met zijn leven , zonder deze toch wel ernstige en aanhoudende boosheid.
TO: therapie lijkt mij voor dit nog nodig, ook omdat je zelf aangeeft niet te weten hoe je er mee om moet gaan.
anoniem_368115 wijzigde dit bericht op 19-04-2018 16:06
3.46% gewijzigd
donderdag 19 april 2018 12:34
TO:
Wees gerust boos op je agressor /misbruiker.
Maar : niet boos zijn op de naïeve jongen die je toen was. Koester deze maar. Troost deze. Realiseer je dat je toen niet wist wat je nu "gelukkig" wel weet.
De dingen zijn deze naïeve jongen aangedaan.
Bescherm dus voortaan deze naïeve jongen beter. Laat deze naïeve jongen sterker worden, beter voor zichzelf op laten komen.
Gun deze naïeve jongen gewoon het allerbeste.
Wees gerust boos op je agressor /misbruiker.
Maar : niet boos zijn op de naïeve jongen die je toen was. Koester deze maar. Troost deze. Realiseer je dat je toen niet wist wat je nu "gelukkig" wel weet.
De dingen zijn deze naïeve jongen aangedaan.
Bescherm dus voortaan deze naïeve jongen beter. Laat deze naïeve jongen sterker worden, beter voor zichzelf op laten komen.
Gun deze naïeve jongen gewoon het allerbeste.
anoniem_368115 wijzigde dit bericht op 19-04-2018 13:47
17.68% gewijzigd
donderdag 19 april 2018 12:38
Wanneer een slachtoffer afhankelijk is van de zorg of "liefde" van een dader.JollyRider schreef: ↑18-04-2018 11:38Ja, voorzover ik mag geloven wat ik gelezen heb natuurlijk. Ik vond het (ook) vrij verrassend.
Wanneer een slachtoffer bang is dat die "liefde" of zorg wegvalt , ookal is deze nog zo slecht .
Het slachtoffer is dankbaar (eb afhankelijk van-) voor het kleine beetje positieve gevoel van "liefde" of zorg wat de dader geeft. Hij interpreteert dat als (aan hem gerichte) liefde. In realiteit kan het slechts het minimale aan menselijkheid zijn .
In misbruikgevallen met ongelijkwaardige machtsverhouding (afhankelijkheid) zie je dit vaak.
Het is een overlevingsstrategie.
donderdag 19 april 2018 12:55
QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 11:53In de mind kan het met terugwerkende kracht wel.
Wraakgedachten bijvoorbeeld .
Ik ken een therapievorm waarbij dergelijke wraakgedachten de ruimte mogen krijgen, niet dat deze in praktijk worden gebracht , maar in imaginatie wordt er lucht gegeven aan die opgekropte woede.
Dat kan heel helend zijn inderdaad.
donderdag 19 april 2018 13:04
- Iemand die van een ander houdt, (om hem geeft) misbruikt deze niet.
- Iemand die van zichzelf houdt (om zichzelf geeft) laat zich niet misbruiken.
Als je dit in je jeugd niet voldoende eigen hebt gemaakt kan dit in volwassen relaties problemen geven, net zo lang tot je je de twee bovenstaande principes in jezelf hebt eigen gemaakt.
Het is heel goed hier bewust van te worden, en dat gaat (helaas) met boosheid gepaard.
- Iemand die van zichzelf houdt (om zichzelf geeft) laat zich niet misbruiken.
Als je dit in je jeugd niet voldoende eigen hebt gemaakt kan dit in volwassen relaties problemen geven, net zo lang tot je je de twee bovenstaande principes in jezelf hebt eigen gemaakt.
Het is heel goed hier bewust van te worden, en dat gaat (helaas) met boosheid gepaard.
donderdag 19 april 2018 13:14
QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 13:04- Iemand die van een ander houdt, (om hem geeft) misbruikt deze niet.
- Iemand die van zichzelf houdt (om zichzelf geeft) laat zich niet misbruiken.
Als je dit in je jeugd niet voldoende eigen hebt gemaakt kan dit in volwassen relaties problemen geven, net zo lang tot je je de twee bovenstaande principes in jezelf hebt eigen gemaakt.
Het is heel goed hier bewust van te worden, en dat gaat (helaas) met boosheid gepaard.
Is het zo zwart-wit?
donderdag 19 april 2018 13:18
Ja, zelfs bij hele zware gevallen waarbij slachtoffers van misdrijven hun daders wel echt wilden vermoorden lukt het om deze intense boosheid leefbaar te maken. De kracht van de boosheid nam af.
(Bij TO las ik iets van dat hij zijn ex wel van een klif wilde duwen -en tegelijk noemt hij zichzelf niet wraakzuchtig = onderdrukking - )
Het was niet dat het slachtoffer de dader had vergeven (want de daad was onvergefelijk) , maar wel mooi dat het slachtoffer niet langer hoefde te lopen met een gevolg van die daad.
Het slachtoffer voelde zich daarmee geen slachtoffer meer van het verleden/zijn eigen gevoelens erover.
De therapievorm is een combinatievorm van cognitieve, psycho- en Emdrtherapie.
anoniem_368115 wijzigde dit bericht op 19-04-2018 13:37
4.42% gewijzigd
donderdag 19 april 2018 14:08
Dit exact omschrijft het (ontwaken uit ) het Stockholm syndroom .Martijn86 schreef: ↑17-04-2018 11:21Ik heb handvatten gevonden. In therapie heb ik geleerd hoe ziek haar gedrag eigenlijk was want ik nam haar bijvoorbeeld nog steeds in bescherming. Mijn therapeut moest toen steeds zeggen: Waarom neem je haar gedrag in verdediging? Of: Dat moet pijn gedaan hebben, of niet? En toen pas op die momenten ontdekte ik hoe gemeen dat gedrag was en hoeveel pijn het eigenlijk deed om zo behandeld te worden. Bizar dat ik dat zelf niet herkende! Dat ik dat zelf niet zag! Absurd! Ik cijferde mezelf compleet weg en zij is volkomen over me heen gewalsd, vrat me levend op, en kotste me toe uit en draaide zich om zonder ooit nog naar me terug te kijken. Geen enkele, maar dan ook geen enkele, antwoord heb ik gekregen over wat dan ook en, inderdaad, bij elke vraag die ik stelde richtte het laffe leugenachtige antwoord alleen maar meer schade aan.
Maar je bent er kennelijk nog niet mee klaar want nu pas , na zes jaar, kom je in de emotionele verwerking ervan .
Die langdurig terugkerende boosheid wijst je erop .
Het heeft je meer schade aangericht dan je (toentertijd ) dacht . Daar ben je nu boos over. Dat je dat niet hebt kunnen voorkomen.
Vergeef jezelf : je wist toen niet beter, naïef als je was.
Nu wel en nu doe je de dingen anders
donderdag 19 april 2018 14:35
Het heeft niet met domheid te maken , eerder met de pech hebben op de verkeerde plek, met de verkeerde persoon te zijn.
Voorbeeld hiervan is een kind met narcistische of misbruikende ouder.
Als je het hebt over volwassene die wordt misbruikt:
Naïviteit is niet gelijk aan dom.
Verliefd worden op een narcist is iets waar een narcist zijn uiterste best voor doet. Hij biedt een (fictief)ideaal van zichzelf . Belooft van alles,maar maakt niks (of heel weinig) er van waar. Schildert zichzelf af als betrouwbaar maar in praktijk is hij het tegenovergestelde.
Slachtoffer trapt er in. Niet uit dommigheid maar uit naïviteit en aangewakkerde (blinde) verliefdheid of liefde/medelijden/zorgzaamheid.
anoniem_368115 wijzigde dit bericht op 19-04-2018 16:10
8.35% gewijzigd
donderdag 19 april 2018 15:19
Degene die misbruikt, die is de gek /gestoorde. Ongeacht waar het vandaan komt , een slechte jeugd etc maakt dat gedrag niet OK.
Degene die zich laat misbruiken is in wezen ook een beetje gek, want wie laat zich nou vrijwillig misbruiken ? Dat is te zot .
Assertiviteitstraining kan een goeie zijn voor als het je niet lukt jezelf genoeg te beschermen .
donderdag 19 april 2018 16:33
Je hebt het over " haar niet teveel macht geven"Martijn86 schreef: ↑17-04-2018 12:11Ik ben best bereid weer even naar de therapeut te gaan (heb net gebeld om eens te kijken maar die is nu even met vakantie). Toch heb ik het gevoel dat ik, buiten deze emotionele buien om, echt wel de handvaten heb om hiermee te dealen. Soms moet ik gewoon even die emotie kwijt. Zoals je zelf schrijft: het is ook heel ernstig. Dat kan ik nu ook zien. Niet lang geleden overkwam een kennis van me iets wat erop lijkt maar nog niet zo extreem was als ik had meegemaakt en die was er al heel slecht aan toe. Dat was voor mij ook echt weer een eye-opener voor hoe verschrikkelijk het was wat mij overkwam. Het is ernstig. Ik kon niet bevroeden dat zoiets er zo in kon hakken, dat het zoveel schade kon aanrichten.
Toch heeft de poster na jou ook een punt: Ik ben een stuk verder, ik heb veel verwerkt in therapie, op normale dagen kan ik er goed mee dealen en is er niets aan de hand, maar het is soms iets dat het triggert en dan ben ik een dag van slag. Ik moet ook eens leren om haar niet teveel macht te geven. Er in therapie in te gaan zwelgen lijkt me ook geen goed idee.
Je hebt dus door dat jij dat zelf (nog steeds) doet.
Zes jaar om een relatie achter je te laten is heel lang. Hebben je relaties die na deze kwamen die negatieve lading niet vervangen ? Heb je je toen wel kunnen richten op je nieuwe relaties ?
Jij bent degene die die zogenaamde "macht" stuurt. In feite is het jouw eigen aandacht.
In therapie zwelg je niet, maar leer je hoe jij je aandacht anders kan richten. En hoe je om kan gaan met die boosheid , deze zelfs kan transformeren naar iets positiefs .
donderdag 19 april 2018 16:45
donderdag 19 april 2018 19:17
Precies .
Eigenwaarde .
Om trots op te zijn .
What doesn't kill you makes you stronger
Laat die profiteur/narcist
lekker stikken in dat eigen gedrag waar de honden nog geen brood van lusten.
vrijdag 20 april 2018 01:50
Precies, ik heb vanavond weer geoefend met loslaten. Ik zag haar lopen met de hond en had weer boosheid en wraakgevoelens. Maar kon het van me af zetten. Bedacht me dat ik niet meer kan veranderen hoe t is gegaan. En dat ik alleen mezelf straf door zo boos te zijn.S-Groot schreef: ↑19-04-2018 11:33Met terugwerkende kracht grenzen stellen kan niet (uiteraard), maar dat is nou ook precies waar het over gaat als ik het heb over accepteren en vergeven. Accepteren dat je het niet meer kunt veranderen, jezelf vergeven voor hoe je TOEN gehandeld hebt. Dat is ook loslaten van dat het anders had gekund, dat het met terugwerkende kracht nog anders zou kunnen gaan.
Dat heeft niets te maken met de wijste zijn en alles negeren. Het gaat helemaal niet om die ander (dus niet om wijzer te zijn dan die ander), het gaat om hoe je de woede zelf in stand houdt door nog steeds vast te houden aan dat je het over zou willen doen en het dan anders aan had willen pakken.
vrijdag 20 april 2018 01:53
Maar hoe maak je jezelf dat eigen? Of hoe komt het dat je dat jezelf niet eigen hebt gemaakt?QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 13:04- Iemand die van een ander houdt, (om hem geeft) misbruikt deze niet.
- Iemand die van zichzelf houdt (om zichzelf geeft) laat zich niet misbruiken.
Als je dit in je jeugd niet voldoende eigen hebt gemaakt kan dit in volwassen relaties problemen geven, net zo lang tot je je de twee bovenstaande principes in jezelf hebt eigen gemaakt.
Het is heel goed hier bewust van te worden, en dat gaat (helaas) met boosheid gepaard.
vrijdag 20 april 2018 01:59
Ja in mijn geval uit medeljden. Heel interessant wat je vertelt.QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 14:35Het heeft niet met domheid te maken , eerder met de pech hebben op de verkeerde plek, met de verkeerde persoon te zijn.
Voorbeeld hiervan is een kind met narcistische of misbruikende ouder.
Als je het hebt over volwassene die wordt misbruikt:
Naïviteit is niet gelijk aan dom.
Verliefd worden op een narcist is iets waar een narcist zijn uiterste best voor doet. Hij biedt een (fictief)ideaal van zichzelf . Belooft van alles,maar maakt niks (of heel weinig) er van waar. Schildert zichzelf af als betrouwbaar maar in praktijk is hij het tegenovergestelde.
Slachtoffer trapt er in. Niet uit dommigheid maar uit naïviteit en aangewakkerde (blinde) verliefdheid of liefde/medelijden/zorgzaamheid.
vrijdag 20 april 2018 02:08
Ik ben normaal gesproken een stoere rockchick. Maar blijk ook mijn zwakheden te hebben.QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 15:19Degene die misbruikt, die is de gek /gestoorde. Ongeacht waar het vandaan komt , een slechte jeugd etc maakt dat gedrag niet OK.
Degene die zich laat misbruiken is in wezen ook een beetje gek, want wie laat zich nou vrijwillig misbruiken ? Dat is te zot .
Assertiviteitstraining kan een goeie zijn voor als het je niet lukt jezelf genoeg te beschermen .
vrijdag 20 april 2018 10:34
Ja, je bent door de situatie met je buuf gewezen op je zwakke plek: te goed zijn van vertrouwen =naïviteit .
Je kan haar "vergeven" door te denken : ach dat mens wist en kon niet beter dan hoe ze deed.
Jouw verwachting van haar lag kennelijk te hoog (teleurstelling en verdriet daarover ervaar je).
Nu weet je dit en verwacht voortaan niks meer van haar, zelfs niet dat ze sorry zegt voor haar gedrag . Zelfs dat is te hoog gegrepen voor haar.
Je bent de wijste door geen wraak te nemen , maar je mag heus boos zijn wanneer ze jou echt slecht heeft behandeld.
Niemand heeft het recht een ander slecht te behandelen immers.
Je boosheid voelen betekent dat jij aan je zwakke plek bouwt en dat zij (en of anderen) daar niet meer in komen.
Als je jezelf niet toestaat boos te mogen wezen (omdat je nog medelijden hebt of van haar houdt = stockholm) identificeer je je nog teveel met je dader , je straft jezelf dan 2x : 1x door haar en vervolgens 1x door jezelf . Hoe kon je zo naïef zijn is zo'n zelfbestraffende gedachte. Die is niet nodig want op dat moment was het voor jou geen keus: je wist toen niet beter =naïviteit .
Door je nu te focussen op jezelf merk je dat je aandacht voor je buuf minder wordt. Het gaat nu om JOU.
Je aandacht richt zich nu op jouzelf.
Gun jezelf een betere vriendschap dan die met die buuf. Wordt in de eerste plaats beste vriendjes met jezelf , met die zwakke plek. In verbeelding kan je er een bramenstruik planten, de dorens houden de misbruikers weg, van de vruchten geniet je zelf en JIJ bepaalt wie mee mag genieten van de vruchten.
En zij? Och , zij komt zichzelf heus nog wel tegen hoor. En dan zoekt ze het zelf maar uit. Jij gaat (en kan) haar niet redden van haar eigen destructieve gedrag.
anoniem_368115 wijzigde dit bericht op 20-04-2018 10:58
1.26% gewijzigd
vrijdag 20 april 2018 10:44
Dank je voor deze post. Het doet me goed.QuirienQ schreef: ↑20-04-2018 10:34Ja, je bent door de situatie met je buuf gewezen op je zwakke plek: te goed zijn van vertrouwen =naïviteit .
Je kan haar "vergeven" door te denken : ach dat mens wist en kon niet beter dan hoe ze deed.
Jouw verwachting van haar lag kennelijk te hoog.
Nu weet je dit en verwacht voortaan niks meer van haar, zelfs niet dat ze sorry zegt voor haar gedrag . Zelfs dat is te hoog gegrepen voor haar.
Je bent de wijste door geen wraak te nemen , maar je mag heus boos zijn wanneer ze jou echt slecht heeft behandeld.
Niemand heeft het recht een ander slecht te behandelen immers.
Je boosheid voelen betekent dat jij aan je zwakke plek bouwt en dat zij (en of anderen) daar niet meer in komen.
Als je jezelf niet toestaat boos te mogen wezen (omdat je nog medelijden hebt of van haar houdt = stockholm) identificeer je je nog teveel met je dader , je straft jezelf dan 2x : 1x door haar en vervolgens 1x door jezelf . Hoe kon je zo naïef zijn is zo'n zelfbestraffende gedachte. Die is niet nodig want op dat moment was het voor jou geen keus: je wist toen niet beter =naïviteit .
Door je nu te focussen op jezelf merk je dat je aandacht voor je buuf minder wordt. Het gaat nu om JOU.
Je aandacht richt zich nu op jouzelf.
Gun jezelf een betere vriendschap dan die met die buuf. Wordt in de eerste plaats beste vriendjes met jezelf , met die zwakke plek. In verbeelding kan je er een bramenstruik planten, de dorens houden de misbruikers weg, van de vruchten geniet je zelf en JIJ bepaalt wie mee mag genieten van de vruchten.
En zij? Och , zij komt zichzelf heus nog wel tegen hoor. En dan zoekt ze het zelf maar uit. Jij gaat (en kan) haar niet redden van haar eigen destructieve gedrag.
vrijdag 20 april 2018 10:45
Dat je je hebt laten misbruiken wijst op een lek of een zwakke plek in je systeem.
Een laag zelfbeeld, weinig eigenwaarde , laag zelfrespect, de ander belangrijker vinden dan jezelf etc.
Dat je boosheid ervaart wijst er op dat je het lek op het spoor bent en het kan gaan /moet repareren . De boosheid is een soort sirene, met rood knipperlicht van je afweer.
Als je het lek/ de zwakheid van binnenuit hebt gerepareerd voel je geen boosheid/alarm meer. Dan is het rustig en veilig in jezelf. De agressor is buiten gezet.
Dan kan je je berusten in dat de dingen gegaan zoals ze zijn gegaan, al was dat negatief, het positieve ervan was dat je er van hebt geleerd. Door schade en schande.
vrijdag 20 april 2018 10:56
Klinkt een beetje als mijn laatste relatie, nu zie ik pas in hoe bevrijd ik ben.QuirienQ schreef: ↑19-04-2018 12:38Wanneer een slachtoffer afhankelijk is van de zorg of "liefde" van een dader.
Wanneer een slachtoffer bang is dat die "liefde" of zorg wegvalt , ookal is deze nog zo slecht .
Het slachtoffer is dankbaar (eb afhankelijk van-) voor het kleine beetje positieve gevoel van "liefde" of zorg wat de dader geeft. Hij interpreteert dat als (aan hem gerichte) liefde. In realiteit kan het slechts het minimale aan menselijkheid zijn .
In misbruikgevallen met ongelijkwaardige machtsverhouding (afhankelijkheid) zie je dit vaak.
Het is een overlevingsstrategie.
