Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
donderdag 12 mei 2016 17:47
Ik weet niet wat ik had willen horen.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.
donderdag 12 mei 2016 17:52
quote:turquasi schreef op 12 mei 2016 @ 16:06:
ik zou juist wel wat dingen kunnen verzinnen die ik zou willen lezen als reactie op 'hoe is het met jou?'
wat dacht je van; 'supergelukkig nu ik een appje krijg van de leukste vrouw ter wereld'
liefst nog aangevuld met 'het is rustig op werk dus ik zit dingetjes te bedenken/googlen om jou weer net zo gelukkig te maken'
en; 'ps; ik maak vanavond je lievelingseten klaar en ik heb straks pioenrozen bij me, die bijna net zo mooi zijn als jij'
goed, niet allemaal over jullie nek gaan nu he?
en dat gemier over hoe kut het is is inderdaad het tegenovergestelde, waar ik ook woest van zou worden is dat hij kennelijk een soort bonusbehandeling krijgt op zijn werk vanwege de zogenaamde burnout. Het loont wel voor hem he dat gelieg steeds....
Ik eh....werd niet misselijk van die woorden...!
Corny? Mss, maar verlang er intens naar om iets soortgelijks te horen.
ik zou juist wel wat dingen kunnen verzinnen die ik zou willen lezen als reactie op 'hoe is het met jou?'
wat dacht je van; 'supergelukkig nu ik een appje krijg van de leukste vrouw ter wereld'
liefst nog aangevuld met 'het is rustig op werk dus ik zit dingetjes te bedenken/googlen om jou weer net zo gelukkig te maken'
en; 'ps; ik maak vanavond je lievelingseten klaar en ik heb straks pioenrozen bij me, die bijna net zo mooi zijn als jij'
goed, niet allemaal over jullie nek gaan nu he?
en dat gemier over hoe kut het is is inderdaad het tegenovergestelde, waar ik ook woest van zou worden is dat hij kennelijk een soort bonusbehandeling krijgt op zijn werk vanwege de zogenaamde burnout. Het loont wel voor hem he dat gelieg steeds....
Ik eh....werd niet misselijk van die woorden...!
Corny? Mss, maar verlang er intens naar om iets soortgelijks te horen.
donderdag 12 mei 2016 18:00
donderdag 12 mei 2016 18:13
quote:Zeeland1970 schreef op 12 mei 2016 @ 17:47:
Ik weet niet wat ik had willen horen.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je bent niet eenzaam want je hebt je kinderen een baan, vrienden. Hij is niet geinteresseerd in jou of zijn gezin. Hij is een verslaafde die braaf een riedeltje afdraait maar waarvan duidelijk is dat hij de motivatie mist en niet onder ogen wil zien wat hij doet. Goed, laat hem zijn pik achter na lopen hij is oud en wijs genoeg. Er is maar 1 die in dit leven het zo leuk kan maken als je zelf wil en dat ben jij. Tijd om een ruggengraat te kweken met je kinderen om de tafel en gaan kijken wat je nog kan financieel. Je kinderen zijn niet dom die weten/voelen heus wel dat er wat gaande is en jij laat dat ook nog etteren.
Ik weet niet wat ik had willen horen.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je bent niet eenzaam want je hebt je kinderen een baan, vrienden. Hij is niet geinteresseerd in jou of zijn gezin. Hij is een verslaafde die braaf een riedeltje afdraait maar waarvan duidelijk is dat hij de motivatie mist en niet onder ogen wil zien wat hij doet. Goed, laat hem zijn pik achter na lopen hij is oud en wijs genoeg. Er is maar 1 die in dit leven het zo leuk kan maken als je zelf wil en dat ben jij. Tijd om een ruggengraat te kweken met je kinderen om de tafel en gaan kijken wat je nog kan financieel. Je kinderen zijn niet dom die weten/voelen heus wel dat er wat gaande is en jij laat dat ook nog etteren.
donderdag 12 mei 2016 18:21
Die ruggengraat heeft TO duidelijk niet want ze blijft haar grenzen intrekken maar als ze niemand anders heeft om op terug te vallen dan is haar partner wel goed om vervolgens weer boos te zijn omdat hij niet antwoord wat ze wil horen. TO geniet van haar machtspositie, heeft geen ruggengraat en, ik keur absoluut niet goed wat haar man heeft geflikt begrijp me goed, maar ik vraag me af of haar man in de therapie sessie die ze hebben gevolgd ook ruimte heeft gehad om aan te geven wat hem niet bevalt aan het huwelijk, want dat zal van zijn kant ook aan de orde zijn temeer omdat hij niet al te lang heeft aangegeven niet door te willen met de relatie maar TO blijft maar doorgaan met overanalyseren en bang om daadwerkelijk op haar strepen te gaan staan want dan is man idd misschien weg en heeft zijn geen huis, geen inkomsten om zelf haar eigen leven op te bouwen etc etc.
donderdag 12 mei 2016 18:40
quote:Zeeland1970 schreef op 12 mei 2016 @ 17:47:
[...]ik heb nu eenmaal [...] niemand anders om het mee te delen. [...]
Ik wilde contact. [...] hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet. [...]
Je deelt dit alles met een heel forum met wie weet hoeveel mensen. Blijkbaar is dit dus niet het soort delen dat je zoekt. Nu ga je binnenkort dit delen met weer een groep mensen die jou niet kennen en die jij niet kent.
Waarom eigenlijk, die behoefte om niet gekend te zijn?
Hoe tegenstrijdig is het, dat je wél wilt delen, maar niet gekend wilt zijn en ook niet eenzaam?
In welke gekke positie manoeuvreer je jezelf en waarom?
[...]ik heb nu eenmaal [...] niemand anders om het mee te delen. [...]
Ik wilde contact. [...] hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet. [...]
Je deelt dit alles met een heel forum met wie weet hoeveel mensen. Blijkbaar is dit dus niet het soort delen dat je zoekt. Nu ga je binnenkort dit delen met weer een groep mensen die jou niet kennen en die jij niet kent.
Waarom eigenlijk, die behoefte om niet gekend te zijn?
Hoe tegenstrijdig is het, dat je wél wilt delen, maar niet gekend wilt zijn en ook niet eenzaam?
In welke gekke positie manoeuvreer je jezelf en waarom?
donderdag 12 mei 2016 18:47
Weet niet wat haar beweegredenen zijn maar ze heeft aangegeven niet ergens 4 hoog achter te willen wonen omdat ze overgevoelig is voor omgevingsgeluiden maw ze heeft de middelen niet om eigen leven vorm te geven. Dus met als resultaat alles eindeloos overanalyseren terwijl de feiten er zijn, grenzen stellen om deze vervolgens net zo makkelijk in te trekken. Een therapie sessie volgen, ervan genieten dat haar man door de therapeut keer op keer op zijn acties wordt gewezen, en terecht, helemaal terecht, boos zijn op man maar als ze niemand heeft om op terug te vallen haar man vragen hoe het met hem is en als hij aangeeft zich kut te voelen daar verongelijkt over zijn, dan vraag ik me na 4 weken topic volgen wel af wat TO nu wil en hoopt te bereiken.
donderdag 12 mei 2016 18:52
En snap heel goed dat je 20 jaar niet zomaar weggooit maar de feiten zijn er, wat ze wil horen weet ik niet maar denk dat geen enkel antwoord goed is, man heeft niet al te lang geleden aangegeven niet verder te willen maar blijft wellicht uit schuldgevoel nu bij haar en enige vooruitgang zie ik niet in dit topic en ergens is dat ook wel te begrijpen maar aan de ene kant alles analyseren en tegelijkertijd met geen enkel antwoord genoeg nemen en de middelen niet hebben om zelf een nieuw leven op te bouwen. Tsja wat moeten wij dan nog als nieuwe suggesties aankaarten.
donderdag 12 mei 2016 19:44
Ik geloof best dat als je een 'goed' huwelijk hebt gehad 20 jaar lang dat je niet zomaar van de ene dag op de andere een beslissing neemt. Daar kunnen best weken of maanden overheen gaan.
Dat ze het aan niemand in haar omgeving wil vertellen snap ik ook, stel dat ze toch samenblijven zit hij volgend jaar met kerst met haar familie aan tafel die hem alleen nog kunnen zien als hoerenloper...
Begrijp ook niet waarom andere forumleden frustraties moeten uiten om het al dan niet onmiddelijk nemen van beslissingen of om hem instant te verlaten.
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.
Dat ze het aan niemand in haar omgeving wil vertellen snap ik ook, stel dat ze toch samenblijven zit hij volgend jaar met kerst met haar familie aan tafel die hem alleen nog kunnen zien als hoerenloper...
Begrijp ook niet waarom andere forumleden frustraties moeten uiten om het al dan niet onmiddelijk nemen van beslissingen of om hem instant te verlaten.
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.
donderdag 12 mei 2016 19:46
quote:wiebeltje schreef op 12 mei 2016 @ 15:01:
Ik vind jouw kijk op dingen altijd zo helder en direct. Daarom vraag ik dit aan je.
Wat lief. Ik weet niet of ik het helder zie. Soms wel maar soms ook helemaal niet.
Ik heb geen idee wat hun weg "moet" zijn. Wel denk ik dat Meds groot gelijk heeft als ze zegt dat TO zich vooral bezig houdt met haar man en niet zozeer met zichzelf.
Persoonlijk denk ik dat ze een keer de keuze zal moeten maken: ga je (voor nu verder) of niet. Zo lang je daar nog niet uit bent, kom je er samen ook niet uit. Als je weg gaat, ga dan weg.
Als je verder gaat, focus daar dan op. Verder gaan betekent dat je toch een keer weer die verbinding moet zien te krijgen. Zo lang je bezig blijft met afstoten van je man omdat je hem die verbinding niet gunt, gaat die er ook niet komen. Verbinding betekent niet dat je boosheid ineens weg is, het betekent ook niet dat je zijn gedrag goed praat. Verbinding krijgen betekent dat je samen kan gaan kijken wat er nog te maken valt van je huwelijk en hoe. Het betekent ook dat je het als een gegeven aanvaardt dat je geen controle hebt over je man en dat er altijd een kans in zit dat hij niet eerlijk tegen je is.
Dat je met elkaar kan praten over wat je van elkaar nodig hebt en verwacht. Het kan ook betekenen dat je je man een ultimatum stelt: nog een keer en ik gooi je er per direct uit. Maar je zal hem hoe dan ook toch een keer weer moeten gaan toelaten, anders kan je net zo goed meteen weg gaan.
Als je later op enig moment besluit dat wat er over is voor jou niet meer genoeg is, kan je natuurlijk altijd alsnog van hem scheiden. Maar dat hinken op twee gedachten gaat op de lange termijn niet werken.
Overigens begrijp ik heel goed dat deze beslissing tijd nodig heeft, en dat ze die niet van de ene op de andere dag kan maken. Maar het zal toch een keer moeten.
Ik vind jouw kijk op dingen altijd zo helder en direct. Daarom vraag ik dit aan je.
Wat lief. Ik weet niet of ik het helder zie. Soms wel maar soms ook helemaal niet.
Ik heb geen idee wat hun weg "moet" zijn. Wel denk ik dat Meds groot gelijk heeft als ze zegt dat TO zich vooral bezig houdt met haar man en niet zozeer met zichzelf.
Persoonlijk denk ik dat ze een keer de keuze zal moeten maken: ga je (voor nu verder) of niet. Zo lang je daar nog niet uit bent, kom je er samen ook niet uit. Als je weg gaat, ga dan weg.
Als je verder gaat, focus daar dan op. Verder gaan betekent dat je toch een keer weer die verbinding moet zien te krijgen. Zo lang je bezig blijft met afstoten van je man omdat je hem die verbinding niet gunt, gaat die er ook niet komen. Verbinding betekent niet dat je boosheid ineens weg is, het betekent ook niet dat je zijn gedrag goed praat. Verbinding krijgen betekent dat je samen kan gaan kijken wat er nog te maken valt van je huwelijk en hoe. Het betekent ook dat je het als een gegeven aanvaardt dat je geen controle hebt over je man en dat er altijd een kans in zit dat hij niet eerlijk tegen je is.
Dat je met elkaar kan praten over wat je van elkaar nodig hebt en verwacht. Het kan ook betekenen dat je je man een ultimatum stelt: nog een keer en ik gooi je er per direct uit. Maar je zal hem hoe dan ook toch een keer weer moeten gaan toelaten, anders kan je net zo goed meteen weg gaan.
Als je later op enig moment besluit dat wat er over is voor jou niet meer genoeg is, kan je natuurlijk altijd alsnog van hem scheiden. Maar dat hinken op twee gedachten gaat op de lange termijn niet werken.
Overigens begrijp ik heel goed dat deze beslissing tijd nodig heeft, en dat ze die niet van de ene op de andere dag kan maken. Maar het zal toch een keer moeten.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 12 mei 2016 19:49
quote:Zeeland1970 schreef op 12 mei 2016 @ 17:47:
Ik weet niet wat ik had willen horen.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Waarom zeg je dat dan niet? Kan nog steeds.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Tja, hij is niet helderziende.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.Natuurlijk is het pijnlijk. Maar zeg dat dan gewoon. Nu focus je weer op hem, stel je hem een vraag, terwijl jouw focus beter op jezelf kan liggen. Waardoor jij kan zeggen wat je echt bedoelt, en waardoor hij daar ook echt iets mee kan, anders dan gissen naar jouw bedoelingen en maar hopen dat hij het goed geraden heeft.
Ik weet niet wat ik had willen horen.
Ik voelde me eenzaam, verdrietig, en ik heb nu eenmaal (hoe genant ook) niemand anders om het mee te delen.
We appten eerst zeker 20x op een dag, gewoon, voor de gezelligheid, om kleine dingetjes uit te wisselen. Dat was toen vanzelfsprekend.
Ik wilde contact. Eigenlijk niet eens zozeer weten hoe het is. Of, ja, ook dat, maar ook hem laten weten dat ik me zo rot voel, en dat ik hem zo mis, maar dat ik tegelijkertijd zo verrekte kwaad op hem ben, en dat ik het allemaal zo verwarrend vind. En dat het zo'n pijn doet.
Waarom zeg je dat dan niet? Kan nog steeds.
Maar dat is niet handig. Om dan te vragen hoe het met hem is.
Want door zijn antwoord voel ik me NOG eenzamer. Omdat hij ingaat op de vraag die ik hem feitelijk stel: nl simpelweg, hoe gaat het met je?
En dan voel ik me vervolgens niet gehoord, als hij dit letterlijk neemt.
Tja, hij is niet helderziende.
Is gewoon niet handig van me.
Ik moet appen wat ik wil zeggen, wat ik nodig heb van hem. Wat ik hoop of verwacht. Heel concreet. En niet A zeggen en B bedoelen. En dan C hopen.
Het is gewoon zo verrekte pijnlijk allemaal.Natuurlijk is het pijnlijk. Maar zeg dat dan gewoon. Nu focus je weer op hem, stel je hem een vraag, terwijl jouw focus beter op jezelf kan liggen. Waardoor jij kan zeggen wat je echt bedoelt, en waardoor hij daar ook echt iets mee kan, anders dan gissen naar jouw bedoelingen en maar hopen dat hij het goed geraden heeft.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
donderdag 12 mei 2016 20:00
quote:Miniatuurgedoe schreef op 12 mei 2016 @ 19:44:
Begrijp ook niet waarom andere forumleden frustraties moeten uiten om het al dan niet onmiddelijk nemen van beslissingen of om hem instant te verlaten.
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.Is 15 jaar niet genoeg dan? Moeten het er echt 20 zijn?
Begrijp ook niet waarom andere forumleden frustraties moeten uiten om het al dan niet onmiddelijk nemen van beslissingen of om hem instant te verlaten.
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.Is 15 jaar niet genoeg dan? Moeten het er echt 20 zijn?
donderdag 12 mei 2016 20:18
Zeeland, ik lees dat je en fijn therapeutisch gesprek gehad hebt. En dat je daar een plaats gewezen is waar jij, met lotgenoten die jouw kant van het verhaal kennen en ook moeten verwerken, terecht kunt.
En dat jij die kans niet met beide handen aangrijpt, maar het hebt over reistijd en wat je moet zeggen tegen de kinderen.
Je moet vooral je eigen pad kiezen, maar ik vind dit echt bizar.
En dat jij die kans niet met beide handen aangrijpt, maar het hebt over reistijd en wat je moet zeggen tegen de kinderen.
Je moet vooral je eigen pad kiezen, maar ik vind dit echt bizar.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 12 mei 2016 20:23
quote:duistercontinent schreef op 12 mei 2016 @ 15:15:
TO praat met je kinderen die vermoeden meer dan je denkt en misschien hebben ze het onderling over een eventuele scheiding gehad.
Precies.
Kom van je scherm vandaan en besteed daar eens aandacht aan. Kinderen zijn niet gek!
Wie weet hebben ze allang in jullie spullen rondgesnuffeld (dat zou ik doen, alsbpuber/kind, maar ook nu nog als ik zou voelen Dat er iets mis is en op zoek was/ben naar antwoorden! ). Wie weet hebben ze zijn opsomming /tijdlijn aan jou allang gevonden, jullie geschiedenis op de pc of tablet allang gevonden, de telefoonnummers van de therapeuten al achterhaald, de uitdraai van soap testen van de huisarts al ontdekt.
Zeker weten dat ze veel meer vermoeden /zoeken en weten dan jij denkt.
TO praat met je kinderen die vermoeden meer dan je denkt en misschien hebben ze het onderling over een eventuele scheiding gehad.
Precies.
Kom van je scherm vandaan en besteed daar eens aandacht aan. Kinderen zijn niet gek!
Wie weet hebben ze allang in jullie spullen rondgesnuffeld (dat zou ik doen, alsbpuber/kind, maar ook nu nog als ik zou voelen Dat er iets mis is en op zoek was/ben naar antwoorden! ). Wie weet hebben ze zijn opsomming /tijdlijn aan jou allang gevonden, jullie geschiedenis op de pc of tablet allang gevonden, de telefoonnummers van de therapeuten al achterhaald, de uitdraai van soap testen van de huisarts al ontdekt.
Zeker weten dat ze veel meer vermoeden /zoeken en weten dan jij denkt.
donderdag 12 mei 2016 20:26
quote:Miniatuurgedoe schreef op 12 mei 2016 @ 19:44:
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.Maar dat heeft hij toch ook gedaan? Hij heeft haar 20 jaar lang besodemietert. Dat hij dan weer moest 'overwerken', maar dan stiekem naar de hoeren ging. Zelfs in de eerste periode van de relatie. Ik vind dat nogal wat.
Als hij zich al 20 jaar gedragen had als een beest had het veel klaarder geweest.Maar dat heeft hij toch ook gedaan? Hij heeft haar 20 jaar lang besodemietert. Dat hij dan weer moest 'overwerken', maar dan stiekem naar de hoeren ging. Zelfs in de eerste periode van de relatie. Ik vind dat nogal wat.
donderdag 12 mei 2016 20:27
Misschien heb ik iets gemist, maar is imiddels al officieel onderzocht dan wel geconstateerd wat de oorzaak of aanleiding was van het (opgebiechte, foute) gedrag van Zeelandman?
Als het namelijk geen verslaving was/is, gebeurt er nu weinig als ik het goed begrijp (behalve de eventuele lotgenoten groep voor TO)?
Als het namelijk geen verslaving was/is, gebeurt er nu weinig als ik het goed begrijp (behalve de eventuele lotgenoten groep voor TO)?
donderdag 12 mei 2016 20:29
quote:*nightsky* schreef op 12 mei 2016 @ 20:23:
[...]
Precies.
Kom van je scherm vandaan en besteed daar eens aandacht aan. Kinderen zijn niet gek!
Wie weet hebben ze allang in jullie spullen rondgesnuffeld (dat zou ik doen, alsbpuber/kind, maar ook nu nog als ik zou voelen Dat er iets mis is en op zoek was/ben naar antwoorden! ). Wie weet hebben ze zijn opsomming /tijdlijn aan jou allang gevonden, jullie geschiedenis op de pc of tablet allang gevonden, de telefoonnummers van de therapeuten al achterhaald, de uitdraai van soap testen van de huisarts al ontdekt.
Zeker weten dat ze veel meer vermoeden /zoeken en weten dan jij denkt.TO heeft zelf een groot deel van haar jeugd met een geheim rond moeten lopen. Ze weet als geen ander een geheim te bewaren en weet misschien vanuit haar jeugd ook niet beter dan dat dat het beste is. Kinderen zijn niet gek natuurlijk. Misschien lopen die nu ook wel met een geheim zoals zij als kind deed.
[...]
Precies.
Kom van je scherm vandaan en besteed daar eens aandacht aan. Kinderen zijn niet gek!
Wie weet hebben ze allang in jullie spullen rondgesnuffeld (dat zou ik doen, alsbpuber/kind, maar ook nu nog als ik zou voelen Dat er iets mis is en op zoek was/ben naar antwoorden! ). Wie weet hebben ze zijn opsomming /tijdlijn aan jou allang gevonden, jullie geschiedenis op de pc of tablet allang gevonden, de telefoonnummers van de therapeuten al achterhaald, de uitdraai van soap testen van de huisarts al ontdekt.
Zeker weten dat ze veel meer vermoeden /zoeken en weten dan jij denkt.TO heeft zelf een groot deel van haar jeugd met een geheim rond moeten lopen. Ze weet als geen ander een geheim te bewaren en weet misschien vanuit haar jeugd ook niet beter dan dat dat het beste is. Kinderen zijn niet gek natuurlijk. Misschien lopen die nu ook wel met een geheim zoals zij als kind deed.
donderdag 12 mei 2016 20:32
quote:Gebruna schreef op 12 mei 2016 @ 20:27:
Misschien heb ik iets gemist, maar is imiddels al officieel onderzocht dan wel geconstateerd wat de oorzaak of aanleiding was van het (opgebiechte, foute) gedrag van Zeelandman?
Als het namelijk geen verslaving was/is, gebeurt er nu weinig als ik het goed begrijp (behalve de eventuele lotgenoten groep voor TO)?Nee, is nog niet bekend. Ik heb er absoluut geen verstand van, maar denk ook niet dat dat zomaar gediagnosticeerd kan worden? Maar de man van TO gaat dinsdag naar een luxeuuze resort voor mensen met lifestyle problemen, waaronder verslaving. Dat is al een stap.
Misschien heb ik iets gemist, maar is imiddels al officieel onderzocht dan wel geconstateerd wat de oorzaak of aanleiding was van het (opgebiechte, foute) gedrag van Zeelandman?
Als het namelijk geen verslaving was/is, gebeurt er nu weinig als ik het goed begrijp (behalve de eventuele lotgenoten groep voor TO)?Nee, is nog niet bekend. Ik heb er absoluut geen verstand van, maar denk ook niet dat dat zomaar gediagnosticeerd kan worden? Maar de man van TO gaat dinsdag naar een luxeuuze resort voor mensen met lifestyle problemen, waaronder verslaving. Dat is al een stap.
