relatie uit

Dit kan misschien verkeerd overkomen, maar wat ben ik blij dat ook jullie nog af en toe een dipje hebben. Ik voelde mij al abnormaal na mijn crash afgelopen weekend.

Nee, ik ben er absoluut nog niet, en ik ben er zeker van dat ik nooit meer dezelfde zal zijn. Mijn hart is gebroken en groeit nu langzaam weer aaneen.

Ik heb ondertussen ook al vlinders gevoeld voor een andere man, maar voor een nieuwe relatie ben ik nog niet klaar, hoe graag ik dat wel zou willen.

Hier het zelfde hoor. 5 maanden verder en nog niet 100% erover heen. Vaak denk ik aan wat t had kunnen zijn. En soms is het heel fijn dat je niks ziet of hoort uit zijn leven maar toch de nieuwsgierigheid erna. Vreselijk, ik wil dit zooooo achter me laten!

Callie_15 schreef: ↑

01-05-2018 18:10

Dit kan misschien verkeerd overkomen, maar wat ben ik blij dat ook jullie nog af en toe een dipje hebben. Ik voelde mij al abnormaal na mijn crash afgelopen weekend.

Nee, ik ben er absoluut nog niet, en ik ben er zeker van dat ik nooit meer dezelfde zal zijn. Mijn hart is gebroken en groeit nu langzaam weer aaneen.

Ik heb ondertussen ook al vlinders gevoeld voor een andere man, maar voor een nieuwe relatie ben ik nog niet klaar, hoe graag ik dat wel zou willen.

Callie hebben we iets gemist? Jouw crash het afgelopen weekend? Wat is er gebeurd?

Wat je zegt met ik zal nooit meer dezelfde zijn, dat begrijp ik echt heel goed. Ik ben ook nog steeds verdrietig, maar langzaam ben ik mijzelf steeds meer bij elkaar aan het rapen maar geloof mij ook ik heb af en toe mijn momenten. Nadat hij mij had geprobeerd te contacten had ik een heftige bizarre emotionele terugval, waarin ik zelfs heb getwijfeld om contact met hem op te nemen.

Gelukkig won mijn gezonde verstand het van mijn beschadigde hart. Ik had er echt niets mee opgeschoten, hooguit had ik mijzelf nog meer pijn bezorgd. Want hoe ik het ook kan invullen, het kan ook zomaar zijn dat hij ech alleen maar belde om mij te waarschuwen dat hij daar ook zou zijn.
Maar het feit dat zijn bericht alweer zoveel onrust veroorzaakte in mijn hoofd zei genoeg, ben nog niet sterk genoeg voor een in real life contact met hem.
Wil niets van hem horen, over hem horen of hem zien. Dat gevoel is supersterk in mij.
Dus zolang ik hem kan vermijden doe ik dat, ik vind mijn gemoedsrust belangrijk dan een feestje waar ik alleen maar naar toe zou gaan om hem te laten zien hoe goed het met mij gaat...juist als je dat wil laat ik zien dat ik niet over hem heen ben.

Hem negeren en vermijden is een sterkere boodschap.

Ik ben gecrashed dit weekend. Ik heb een grote droom, mama worden. Iedereen rondom mij lijkt mijn droom te leven, behalve ikzelf. Na het zoveelste babynieuws in de laatste weken ben ik dit weekend gecrashed, terwijl het eigenlijk best goed met mij ging. Er zijn een hoop tranen gevloeid ...

Begrijp me niet verkeerd, ik gun het iedereen. Maar ik gun het mezelf ook, en ik heb momenteel geen vooruitzichten op mijn droom en daar heb ik het de laatste dagen erg lastig mee.

Callie_15 schreef: ↑

01-05-2018 22:23

Ik ben gecrashed dit weekend. Ik heb een grote droom, mama worden. Iedereen rondom mij lijkt mijn droom te leven, behalve ikzelf. Na het zoveelste babynieuws in de laatste weken ben ik dit weekend gecrashed, terwijl het eigenlijk best goed met mij ging. Er zijn een hoop tranen gevloeid ...

Begrijp me niet verkeerd, ik gun het iedereen. Maar ik gun het mezelf ook, en ik heb momenteel geen vooruitzichten op mijn droom en daar heb ik het de laatste dagen erg lastig mee.

Ach lieverd toch, ik begrijp dat je gechrasht bent, zeker als je zo’n grote kinderwens hebt en het om je heen overal ziet gebeuren. Geef je droom aub niet op! Ik weet niet hoe oud je bent maar ik werd pas moeder op mijn 36ste en mijn vriendin nog op haar 43ste.

Dikke knuffel!

claire1111 schreef: ↑

16-11-2017 00:13

Bedankt voor de reacties. Lig nu in bed en ben kapot maar zodra ik mijn ogen dichtdoe denk ik alleen maar aan hem en speelt alles weer door m'n hoofd dus slapen wordt hem voorlopig niet. Kotsmisselijk ook

Ik heb het zelfde! Gisteravond zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. Samen komen we er wel doorheen!

Hallo lieve mensen,

Wilde toch ook even mijn verhaal kwijt in dit topic. Heb nu vrij snel twee vervelende break-ups gehad in korte tijd.

Met de eerste man heb ik een klein jaartje gedate. We zijn van vrienden naar fwb gegaan en van daaruit groeide mijn gevoelens. Hij heeft me lang aan het lijntje gehouden en gaf me steeds net genoeg liefde en mooie woorden zodat ik hoop bleef houden op meer. Dit heeft me heel erg kapot gemaakt. We waren de beste maatjes en de seks was geweldig. Ik heb nogal wat slechte dingen meegemaakt op seks gebied en hij was de eerste die ik weer durfde te vertrouwen met alles. Maar hoe leuk we het ook hadden, er zaten ook veel dingen scheef. Hij vertelde niemand over mij en had liever niet dat ik bij hem thuis kwam (woonde in een studentenhuis) We zijn in dat jaar maar één keer uit geweest en de rest was bij mij thuis. Compleet fout natuurlijk maar ik was heel gek op hem dus heel naïef allemaal toegelaten. Hij kende mijn hele familie en nog meegeweest op familiedag en zei dus ook dat hij van me hield. Ondertussen ging ik kapot vanbinnen, we hadden leuke momenten en dan was ik zo blij. Maar zodra hij weer weg was ging ik op slot en kwam het verdriet weer net zo hard terug.

Dit heeft dus even geduurd tot hij er een punt achter zetten. Hij gaf om me maar miste de vlinders. Ik ben echt zo verdrietig geweest daarna. Echt dagen en nachten gehuild, niet slapen, er als een zombie bijlopen etc. Maar toen kwam ik ineens iemand tegen via een datingsite waar ik een aantal jaar geleden mee gedate had maar wat door omstandigheden van buitenaf toen niet werkte. Hij appte want hij had mijn nummer nog en was heel enthousiast. Dit was twee weken nadat de eerste man het uit had gemaakt. Ondanks mijn verdriet toch koffie met hem gaan drinken en het klikte heel goed. Was super gezellig en voelde vertrouwd.

Ik ben 1.5 week later naar hem toegegaan een weekend ivm lange afstand. Dit was super fijn en daarna elkaar nog een paar weekenden gezien. Ik was nog niet over de eerste man heen maar had goede hoop dat dit hem wel eens kon zijn. Dus dat zou met de tijd wel loslopen/overgaan. Dat ging het ook, werd vrij snel verliefd op deze date. De weekenden waren dan ook super leuk en hij was ook verliefd. Vertelde zelfs tegen zijn moeder over mij en we maakte toekomstplannen etc.

Vorige week ineens vanuit het niks toch het telefoontje dat hij het niet meer zag zitten. Ik was niet zijn droomvrouw en had meerdere mindere kanten. Dit was wederom zo'n klap. En ook niet te begrijpen omdat de weekenden zo goed voelde. De omgang met deze 2de man heeft dus zo'n 2 maanden geduurd.

Ik ben nu dus volledig ingestoord. Mijn zelfvertrouwen is weg, man nr 1 was niet verliefd en wilde me aan niemand laten zien en man nr 2 was de ene dag erg verliefd en een week later was het ineens over. De uitlag waarom was onduidelijk en warrig. Kon er niks van maken dus ik blijf met een machteloos gevoel en veel vragen zitten.

Ik kan niet meer, ik heb mijn verdriet van de eerste man denk ik weggestopt omdat man 2 heel snel op mijn pad kwam maar nu dit ook over is komt het verdriet en de eenzaamheid dubbel zo hard terug. Ik heb huilbuien en ben met vlagen heel erg boos. Lig al dagen in mijn bed beetje te staren, zielige muziek te luisteren en teveel te snoepen. Kom er alleen uit voor werk en de honden.

Klinkt enorm somber maar ik ben net 30 geworden en heb gewoon het gevoel dat ik de boot gemist heb. Dat ik nooit meer mama zal worden, iets wat ik heel graag wil. En dat ik nooit geen man meer kan vertrouwen. Want hoe kun je nou nog weten of iemand oprecht is? Wanneer er twee mannen geweest zijn die je recht in de ogen keken terwijl ze "ik hou van je" of "ik ben verliefd op je" zeiden en het achteraf niks betekende of het überhaupt wel meende. Overigens heb ik daarvoor dus ook al twee nare relaties gehad. Ik weet niet of ik dit ooit nog wel kan en wil aangaan. Maar dan moet ik dus mijn kinderdroom opgeven... blegh heb het er best moeilijk mee.

Ik wil verder niks met dit verhaal ofzo maar wel fijn om het kwijt te kunnen. Ik herken me in de verhalen is en dat geeft steun.

claire1111 schreef: ↑

02-05-2018 18:42

@Girl_undiscoverd jeetje wat een verhaal! Ik kan me voorstellen dat je het er nu moeilijk mee hebt. Ik weet niet zo goed wat voor advies ik kan geven, toen ik me zo naar voelde een half jaar geleden had ik ook niks aan advies. Dus ik kan je alleen steun geven en ik verzeker je dat je hier uitkomt!

Dankjewel Ik krijg best veel advies uit mijn naaste omgeving maar het gaat beetje ene oor in, ander weer uit. Ik moet het zelf doen en op de één of andere manier mijn gedachtegang weer om zien te draaien maar ik heb momenteel niet echt de energie om die positiviteit omhoog te halen.

Callie_15 schreef: ↑

01-05-2018 22:23

Ik ben gecrashed dit weekend. Ik heb een grote droom, mama worden. Iedereen rondom mij lijkt mijn droom te leven, behalve ikzelf. Na het zoveelste babynieuws in de laatste weken ben ik dit weekend gecrashed, terwijl het eigenlijk best goed met mij ging. Er zijn een hoop tranen gevloeid ...

Begrijp me niet verkeerd, ik gun het iedereen. Maar ik gun het mezelf ook, en ik heb momenteel geen vooruitzichten op mijn droom en daar heb ik het de laatste dagen erg lastig mee.

Oh dit is echt heel erg herkenbaar Ik zit hier ook middenin en soms overvalt dit gevoel je enorm. Het voelt dan zo uitzichtloos. En inderdaad ik gun het iedereen maar toch steekt het.

Annonnien schreef: ↑

02-05-2018 11:09

Ik heb het zelfde! Gisteravond zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. Samen komen we er wel doorheen!

Wat rot zeg. Hoe voel je je nu?

claire1111 schreef: ↑

02-05-2018 19:05

Nee joh relax, dit gaat ook niet van de een op de andere dag. Nu ben je nog diep, ga je wonden likken en voel de pijn. Serieus, ga af en toe gewoon op bed liggen en laat het komen. Luister naar dramatische muziek en jank. En lach dan om jezelf en hoe dramatisch je doet. Als je het wegdrukt en jezelf dwingt om positief te denken komt het vroeg of laat toch wel naar boven dus ga er doorheen. Het is vre-se-lijk, I know, het doet echt letterlijk pijn op je borst, maar weet dat je hier echt echt echt bovenop komt. Echt. Op een gegeven moment voel je wel aan wanneer het tijd is om jezelf op te rapen (sneller dan je denkt) en dan krijg je je energie weer terug. In dit proces gaat die gedachtegang ook weer om

En blijf lekker hier schrijven!

Het heeft ook wat meer tijd nodig inderdaad. Maar het maakt me ook ergens weer zo ontzettend boos dat ik hier verdrietig lig te zijn terwijl beide mannen gewoon lekker verder gaan en alweer aan het daten zijn alsof er niks gebeurd is en ze mij niet als shit behandeld hebben... kan er soms gewoon niet bij dat mannen zo gewetensloos zijn of empathie missen!

Mijn emoties vliegen ook echt alle kanten op momenteel haha, wordt er zelf helemaal gek van

Hoe gaat het nu met jou Claire? Las wel wat dingen over het uitwisselen van spullen etc...

claire1111 schreef: ↑

02-05-2018 22:43

Heb even deze zin eruit gehaald want 100% herkenbaar. Dit is echt iets waar ik zo verschrikkelijk lang over heb gedaan en af en toe nog steeds een onverteerbare gedachte vind. Maar ik ben daar toch mee opgehouden om dat te denken want ik weet het helemaal niet, nauwelijks contact gehad dus misschien zat hij ook wel in zak en as (denk het niet maar toch). Ook voor jou: dit is een enorme deuk in je ego maar je weet helemaal niet of je exen vrolijk doorleven! (En als je het wel weet door facebook stalken, onmiddelijk mee ophouden!!)

Wbt spullen van ex: we hadden dus weer voor het eerst in een half jaar weer contact en nu merk ik dat ik toch meer met hem bezig ben dus ik wacht er nog even mee en heb ook niet teruggeappt.

Hoe gaat ie nu? Nog maar een voor jou!

We schieten inderdaad niks op met deze gedachtes maar vind dat moeilijk los te laten. En dat ik het niet weet is niet helemaal zo (nee ik stalk ze niet op facebook, daar heb ik ze beide niet op gelukkig) maar heb wel nog sporadisch contact met de eerste man en die verkondigde van de week heel vrolijk weer te daten. En de ander zag ik alweer op "onze" datingsite voorbij komen. Al wil dat natuurlijk niet zeggen dat hij dat doet omdat hij mij alweer vergeten is.. maar het lijkt er wel op. Ook had hij zijn whatsapp foto verandert van een natuurfoto naar een foto van zijn knappe kop (dramatische zucht)

Beste zou natuurlijk zijn om ze beide helemaal te verwijderen van mijn telefoon enzo, maar jeetje dat vind ik toch erg lastig. Want wat als... (zo sneu van mezelf haha)

Vanmorgen wel redelijk goed opgestaan, alleen enorm liggen piekeren vannacht dus bijna niet geslapen. Maar nu op werk dus ik wordt goed veel afgeleid.

Oei kan me goed voorstellen dat je nu weer afstand neemt dan. Gek hè hoe snel je dan toch weer terugvalt en veel met diegene bezig bent. Super knap dat je dan niet terugappt en het weer even met rust laat!

Knuffel terug en fijne dag

@Girlundiscovererd, ik zou echt maar dan ook echt al het contact verbreken met die eerste gast, wat een lul dat hij jou verteld dat hij vrolijk aan het verder daten is. Echt geen contact meer hebben ook niet sporadisch...je hebt er echt totaal niets aan. Alleen maar pijn.

Claire denk er aub goed over na of jij je ex weer in het echt wil zien, je bent voordat je het weet weer zoveel stappen terug. Ga bij jezelf goed ten rade of je er echt sterk genoeg voor bent. Je hebt er al zoveel verdriet van gehad, laat je er aub niet weer in terug zuigen! Als de spullen echt zo belangrijk zijn kunnen ze ook opgestuurd worden toch?

Knuffel lieve dames!

Pff ik herken die gedachtes zo goed! Van waarom gaat hij vrolijk door? Hoe kan hij nou zo ineens zonder mij en me vergeten, hoe kun je nou nooit meer contact opnemen. Ik blijf het denk ik altijd apart vinden omdat ik het zo’n gekke manier vind. Voor mijn gevoel moest ik binnen 1 dag uit zijn leven verdwijnen, dus het zou me niks verbazen als er al wel een ander was. Alleen deze gedachtes blijven hangen in mijn hoofd. Ook al zeg ik vaak tegen mezelf dat is zijn manier van met mensen omgaan, niet de jouwe. Maar doet en blijft zeer doen.

Knuffels voor jullie

Girl Undiscovered, beter dat je ze wel allebei verwijderd. Ik begrijp je gevoel maar als ze je hadden gewild dan hadden ze vol voor je gekozen. Als de ene het fijn vindt om jou te vertellen dat hij al weer date en van de ander hoor je niets meer?

Geloof mij als ze weer een keer bellen is het omdat ze sex of iets gemakkelijks willen en daar moet jij je niet voor lenen!

Ik heb zoveel rust gevonden in het verwijderen van al mijn contactgegevens met mijn ex.

Claire pas op hoor voordat je het weet zit je weer in die emotionele rollercoaster, een fijne vakantie! Xxx

Ja je hebt ook helemaal gelijk hoor Sjaantje. Ik heb gister nog contact gehad met de 2de man en wederom weer die discussie ingegaan waarom het niet lukte tussen ons. Het komt erop neer dat ik, en alleen ik, verantwoordelijk ben voor het falen van onze "relatie". Er mankeerde teveel aan mij waar hij niet doorheen kon kijken. En daar wordt ik toch zo ontzettend kwaad om, wie denkt hij dan dat hij is? De perfecte match voor iedereen?! Ga toch weg man. Waar haalt hij die arrogantie vandaan... Maargoed ik hou me in voordat ik hier hele pagina's vol woede eruit gooi haha. (Schiet ik weinig mee op) Ik moet hem echt loslaten.

En de 1ste man ook nog gesproken want die vond het wel leuk en gezellig om nog een keer langs te komen. Heb tegen hem gezegd dat ik denk dat zijn nieuwe vlam dat niet echt zal waarderen. Niks meer op teruggehoord verder... Pff echt heel vermoeiend. Wat doe ik mezelf aan

@Claire, een afscheidsgesprek via je droom haha, hoe doe je dat? Dat wil ik ook wel! Wel heel fijn dat je het los hebt kunnen laten. In ieder geval de negatieve gevoelens. Dat zal al veel rust geven denk ik. Geniet in ieder geval lekker van je vakantie! Heerlijk zeg, even weg van alles en iedereen! Enjoy

Girl_Undiscovered schreef: ↑

04-05-2018 10:44

Ja je hebt ook helemaal gelijk hoor Sjaantje. Ik heb gister nog contact gehad met de 2de man en wederom weer die discussie ingegaan waarom het niet lukte tussen ons. Het komt erop neer dat ik, en alleen ik, verantwoordelijk ben voor het falen van onze "relatie". Er mankeerde teveel aan mij waar hij niet doorheen kon kijken. En daar wordt ik toch zo ontzettend kwaad om, wie denkt hij dan dat hij is? De perfecte match voor iedereen?! Ga toch weg man. Waar haalt hij die arrogantie vandaan... Maargoed ik hou me in voordat ik hier hele pagina's vol woede eruit gooi haha. (Schiet ik weinig mee op) Ik moet hem echt loslaten.

En de 1ste man ook nog gesproken want die vond het wel leuk en gezellig om nog een keer langs te komen. Heb tegen hem gezegd dat ik denk dat zijn nieuwe vlam dat niet echt zal waarderen. Niks meer op teruggehoord verder... Pff echt heel vermoeiend. Wat doe ik mezelf aan

@Claire, een afscheidsgesprek via je droom haha, hoe doe je dat? Dat wil ik ook wel! Wel heel fijn dat je het los hebt kunnen laten. In ieder geval de negatieve gevoelens. Dat zal al veel rust geven denk ik. Geniet in ieder geval lekker van je vakantie! Heerlijk zeg, even weg van alles en iedereen! Enjoy

Hier heb jij je antwoorden al, allebei geen knip voor de neus waard. Echt loslaten hoor of bij jezelf te rade gaan waarom je hun aandacht of uitleg nog belangrijk vindt.

Zeker die eerste wat een oetlul, maar dan zie je maar weer hoe hij in het algemeen met vrouwen omgaat, zou het niet te persoonlijk nemen, en die tweede tja...hij vindt die dingen van jou, het gaat erom wat jij van jezelf vindt. Mijn ex had ook een hele lijst van dingen die niet goed aan mij waren of die ik wel kon veranderen. Vooral de binnenkant van mijn hoofd want mijn gedachten waren verkeerd. Oja en qua uiterlijk kon er plaatselijk wel twee kilo van mijn buik af maar dan was ik voor de rest perfect...pfffff...dat ik al die onzin geslikt heb.

Daarom blijf ik ver uit zijn buurt, en wil ik geen contact meer. Ik wil hem niet meer in mijn leven. Hij was de stoorzender daarin. Voel mij zoveel beter en natuurlijk heb ik nog verdrietige en boze momenten maar die worden steeds minder. Mijn zelfvertrouwen moet weer opnieuw groeien maar het komt goed.
Op een dag zal ik hem tegen het lijf lopen maar dan ben ik sterk genoeg om door te lopen zonder hem in het kruis te trappen....