Psyche
alle pijlers
Euthanasie in de psychiatrie
zondag 11 november 2012 19:07
Als ik dood ga
Hoop ik dat je erbij bent
Dat ik je aankijk
Dat je mij aankijkt
Dat ik je hand nog voelen kan
Dan zal ik rustig dood gaan
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn
Dan ben ik gelukkig.
Gedicht: Remco Campert,
Een lastig onderwerp, maar een die me bezighoud, vooral uit eigen ervaring.
Mijn moeder is 22 jaar verpleegd in een instelling, ze had borderline.
In 2008 kreeg ze kanker, en als snel was ze erover uit, ze wou niet lijden en als de tijd daar was ,een zelf gekozen einde hebben.
Gesprekken volgde, en haar arts stemde toe in een euthansie.
Het weekend voor haar overlijden was het genoeg, ze wou sterven, de arts werd gebeld, en deze heeft geen gehoor gegeven aan haar verzoek.
Maandag na het weekend is ze overleden, maar niet op de manier die ze wou.
Wij hebben een gesprek met de arts gehad, en het volgende had hij ons te melden, er was met mijn moeder afgesproken dat ze een drankje zou nemen, maandag was dat niet meer mogelijk, ze lag al in een diepe slaap en kon het drank je niet meer tot zich nemen.
Op de vraag waarom hij het weekend niet is gekomen, werd ontwijkend op geantwoord.
Mijn zussen en ik waren boos, zwak uitgedrukt.
Ook werd ons medegedeeld dat euthanasie zoals mijn moeders wens was zo goed als niet werd uitgevoerd binnen de instelling, in andere gevallen werd er gestopt met eten en drinken, ik was en ben nog steeds verbijsterd.
Ik heb vrede met het overlijden van mijn moeder, maar heb er grote moeite mee dat er zo met mensen in de psychiatrie word omgegaan.
Het recht om menswaardig sterven is nog steeds geen recht voor mensen in de psychiatrie, en dat moet anders!!!!
Hoop ik dat je erbij bent
Dat ik je aankijk
Dat je mij aankijkt
Dat ik je hand nog voelen kan
Dan zal ik rustig dood gaan
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn
Dan ben ik gelukkig.
Gedicht: Remco Campert,
Een lastig onderwerp, maar een die me bezighoud, vooral uit eigen ervaring.
Mijn moeder is 22 jaar verpleegd in een instelling, ze had borderline.
In 2008 kreeg ze kanker, en als snel was ze erover uit, ze wou niet lijden en als de tijd daar was ,een zelf gekozen einde hebben.
Gesprekken volgde, en haar arts stemde toe in een euthansie.
Het weekend voor haar overlijden was het genoeg, ze wou sterven, de arts werd gebeld, en deze heeft geen gehoor gegeven aan haar verzoek.
Maandag na het weekend is ze overleden, maar niet op de manier die ze wou.
Wij hebben een gesprek met de arts gehad, en het volgende had hij ons te melden, er was met mijn moeder afgesproken dat ze een drankje zou nemen, maandag was dat niet meer mogelijk, ze lag al in een diepe slaap en kon het drank je niet meer tot zich nemen.
Op de vraag waarom hij het weekend niet is gekomen, werd ontwijkend op geantwoord.
Mijn zussen en ik waren boos, zwak uitgedrukt.
Ook werd ons medegedeeld dat euthanasie zoals mijn moeders wens was zo goed als niet werd uitgevoerd binnen de instelling, in andere gevallen werd er gestopt met eten en drinken, ik was en ben nog steeds verbijsterd.
Ik heb vrede met het overlijden van mijn moeder, maar heb er grote moeite mee dat er zo met mensen in de psychiatrie word omgegaan.
Het recht om menswaardig sterven is nog steeds geen recht voor mensen in de psychiatrie, en dat moet anders!!!!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 11 november 2012 19:18
Dat is ook zo, een jaar of wat hebben in Pauw en Witteman een paar moeders gepleit voor euthanasie in de psychiatrie. Hun zonen hadden zelfmoord gepleegd omdat ze erg geestelijk ziek waren.
In mijn omgeving Haarlem e.o. waren er 2 psychiatrische inrichtingen, de sneltrein die van Haarlem richting Hoorn reed, had verschillende zelfmoorden per week. Dus uit dat oogpunt, euthanasie voor mensen die echt niet meer willen ja dus. Al was het voor henzelf en hun omgeving.
In mijn omgeving Haarlem e.o. waren er 2 psychiatrische inrichtingen, de sneltrein die van Haarlem richting Hoorn reed, had verschillende zelfmoorden per week. Dus uit dat oogpunt, euthanasie voor mensen die echt niet meer willen ja dus. Al was het voor henzelf en hun omgeving.
zondag 11 november 2012 19:19
quote:fiddeldee schreef op 11 november 2012 @ 19:18:
Ligt het niet gewoon aan deze arts ipv aan de gehele psychiatrie?
Sterkte trouwens
Nee, deze arts heeft natuurlijk steken laten vallen maar er rust een taboe op.
Het komt vaker voor.
Ligt het niet gewoon aan deze arts ipv aan de gehele psychiatrie?
Sterkte trouwens
Nee, deze arts heeft natuurlijk steken laten vallen maar er rust een taboe op.
Het komt vaker voor.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 11 november 2012 19:22
Ik ben het helemaal met je eens, iedereen moet het recht hebben om menswaardig te sterven. Dat de dokter zo nalatig is geweest, lijkt me onverteerbaar voor jullie, de nabestaanden.
Veel sterkte. Ik hoop dat het ooit mogelijk wordt voor iedereen (bijv ook bij ouderen; er zijn zoveel oude mensen die aftakelen, eenzaam worden en het gevoel hebben gewoon klaar te zijn met hun leven, maar die kunnen ook nog geen kant op. Een kennis van ons heeft precies om die reden op haar 80e verjaardag zichzelf in de sloot verdronken..Echt triest.)
Veel sterkte. Ik hoop dat het ooit mogelijk wordt voor iedereen (bijv ook bij ouderen; er zijn zoveel oude mensen die aftakelen, eenzaam worden en het gevoel hebben gewoon klaar te zijn met hun leven, maar die kunnen ook nog geen kant op. Een kennis van ons heeft precies om die reden op haar 80e verjaardag zichzelf in de sloot verdronken..Echt triest.)
zondag 11 november 2012 19:32
Wat ik zo vreselijk vind is dat hier in Nederland alles zo is dichtgetimmerd voor mensen met een behoefte aan het levenseinde, dat zij eigenlijk altijd worden gedwongen om een gruwelijke misdaad tegen zichzelf te plegen, terwijl met een beetje humane wetgeving, ook deze mensen vredig in hun bed zouden kunnen sterven.
zondag 11 november 2012 19:32
Dit is geen probleem wat alleen maar in psychiatrische instellingen speelt. In bijna allle gevallen is het heel erg moeilijk om een arts bereid te vinden om euthanasie te plegen. De meeste artsen hebben hier heel erg veel moeite mee. Zij zijn opgeleid om en dus gericht op mensen juist in leven te houden. Als ze graag mensen hadden willen doodmaken, waren ze wel bij het leger gegaan.
Speciaal om iets aan dit probleem te doen is een tijdje terug de levenseinde kliniek opgericht.
Speciaal om iets aan dit probleem te doen is een tijdje terug de levenseinde kliniek opgericht.
zondag 11 november 2012 20:13
quote:jo12345 schreef op 11 november 2012 @ 19:32:
Dit is geen probleem wat alleen maar in psychiatrische instellingen speelt. In bijna allle gevallen is het heel erg moeilijk om een arts bereid te vinden om euthanasie te plegen. De meeste artsen hebben hier heel erg veel moeite mee. Zij zijn opgeleid om en dus gericht op mensen juist in leven te houden. Als ze graag mensen hadden willen doodmaken, waren ze wel bij het leger gegaan.
Speciaal om iets aan dit probleem te doen is een tijdje terug de levenseinde kliniek opgericht.
In de psychiatrie speelt het wel meer dan in de andere sectoren. Psychisch lijden wordt niet zo zwaar beoordeeld als fysiek lijden. Dus er is weldegelijk een verschil.
Voor het overige ben ik het met je eens. Het is ook nogal wat he, een mens dood laten gaan. Dat heeft een behoorlijke emotionele impact, ook op artsen.
Even heel kort door de bocht+ Was hier uberhaupt wel sprak van euthanasie als je moeder 2 dagen later uit zichzelf is overleden. Volgens mij gelden bij euthanastie andere regels. Voor je bij de Levenseindekliniek de formulieren hebt ingevuld, bij wijze van, ben je al minstens een week verder hoor. Totaal andere situatie dus.
In verpleehuizen wordt deze regel ook toegepast, stoppen met eten en drinken en geen actieve euthanasie.
Het heeft idd voor een deel te maken met de mondigheid van de patient, die is in de psychiatrie en verpleeghuizen zo goed als bijna nihil.
Dit is geen probleem wat alleen maar in psychiatrische instellingen speelt. In bijna allle gevallen is het heel erg moeilijk om een arts bereid te vinden om euthanasie te plegen. De meeste artsen hebben hier heel erg veel moeite mee. Zij zijn opgeleid om en dus gericht op mensen juist in leven te houden. Als ze graag mensen hadden willen doodmaken, waren ze wel bij het leger gegaan.
Speciaal om iets aan dit probleem te doen is een tijdje terug de levenseinde kliniek opgericht.
In de psychiatrie speelt het wel meer dan in de andere sectoren. Psychisch lijden wordt niet zo zwaar beoordeeld als fysiek lijden. Dus er is weldegelijk een verschil.
Voor het overige ben ik het met je eens. Het is ook nogal wat he, een mens dood laten gaan. Dat heeft een behoorlijke emotionele impact, ook op artsen.
Even heel kort door de bocht+ Was hier uberhaupt wel sprak van euthanasie als je moeder 2 dagen later uit zichzelf is overleden. Volgens mij gelden bij euthanastie andere regels. Voor je bij de Levenseindekliniek de formulieren hebt ingevuld, bij wijze van, ben je al minstens een week verder hoor. Totaal andere situatie dus.
In verpleehuizen wordt deze regel ook toegepast, stoppen met eten en drinken en geen actieve euthanasie.
Het heeft idd voor een deel te maken met de mondigheid van de patient, die is in de psychiatrie en verpleeghuizen zo goed als bijna nihil.
zondag 11 november 2012 20:23
quote:isolde321 schreef op 11 november 2012 @ 20:14:
Cateautje: Nederland is wat euthanasie betreft enorm vooruitstrevend, ga eens naar een ander land en je merkt de verschillen meteen op. En gelukkig is het 'dichtgetimmerd'. Het is ook nogal wat he.Is dat zo , hoort sterven niet gewoon bij het leven dan??
Cateautje: Nederland is wat euthanasie betreft enorm vooruitstrevend, ga eens naar een ander land en je merkt de verschillen meteen op. En gelukkig is het 'dichtgetimmerd'. Het is ook nogal wat he.Is dat zo , hoort sterven niet gewoon bij het leven dan??
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 11 november 2012 20:33
quote:isolde321 schreef op 11 november 2012 @ 20:29:
[...]
Wat denk je zelf'...
Dus 5 pogingen waarbij je steeds "gered" wordt, is beter om serieus genomen te worden? Om vervolgens in het gekkenhuis te worden gegooid, want dat is wat je bent als je niet meer wilt leven, gek!
De lijdensweg voor mensen die echt weg willen is gigantisch, omdat ze niet weg mogen. Is toch verschrikkelijk?
[...]
Wat denk je zelf'...
Dus 5 pogingen waarbij je steeds "gered" wordt, is beter om serieus genomen te worden? Om vervolgens in het gekkenhuis te worden gegooid, want dat is wat je bent als je niet meer wilt leven, gek!
De lijdensweg voor mensen die echt weg willen is gigantisch, omdat ze niet weg mogen. Is toch verschrikkelijk?
zondag 11 november 2012 20:36
quote:Cateautje schreef op 11 november 2012 @ 20:33:
[...]
Dus 5 pogingen waarbij je steeds "gered" wordt, is beter om serieus genomen te worden? Om vervolgens in het gekkenhuis te worden gegooid, want dat is wat je bent als je niet meer wilt leven, gek!
De lijdensweg voor mensen die echt weg willen is gigantisch, omdat ze niet weg mogen. Is toch verschrikkelijk?Mee eens, waarom mag je als mens je eigen einde niet kiezen, ik vind het bizar.
[...]
Dus 5 pogingen waarbij je steeds "gered" wordt, is beter om serieus genomen te worden? Om vervolgens in het gekkenhuis te worden gegooid, want dat is wat je bent als je niet meer wilt leven, gek!
De lijdensweg voor mensen die echt weg willen is gigantisch, omdat ze niet weg mogen. Is toch verschrikkelijk?Mee eens, waarom mag je als mens je eigen einde niet kiezen, ik vind het bizar.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 11 november 2012 20:39
Eh, Cateautje, in de psychiatrie zitten is niet gelijk aan dood willen. Legio mensen die op een bepaald moment in hun leven dood willen om dat vervolgens 2 jaar later niet meer te willen. Lees de onderzoeken naar mensen met een depressie en het verdwijnen van hun doodswens maar eens op na. Het is niet voor niets dat er stringente regels zijn. UIteraard geldt dit zoals altijd, niet voor iedereen. Maar jee zeg, psychiatrie is niet gelijk aan dood willen. Lees je wel voor je schrijft?
En mensen die echt dood willen vinden echt wel een weg. Zij het idd helaas vrij inhumaan.
En mensen die echt dood willen vinden echt wel een weg. Zij het idd helaas vrij inhumaan.
zondag 11 november 2012 20:41
quote:isolde321 schreef op 11 november 2012 @ 20:39:
Eh, Cateautje, in de psychiatrie zitten is niet gelijk aan dood willen. Legio mensen die op een bepaald moment in hun leven dood willen om dat vervolgens 2 jaar later niet meer te willen. Lees de onderzoeken naar mensen met een depressie en het verdwijnen van hun doodswens maar eens op na. Het is niet voor niets dat er stringente regels zijn. UIteraard geldt dit zoals altijd, niet voor iedereen. Maar jee zeg, psychiatrie is niet gelijk aan dood willen. Lees je wel voor je schrijft?
En mensen die echt dood willen vinden echt wel een weg. Zij het idd helaas vrij inhumaan.Dat is mijn advies aan jou.
Eh, Cateautje, in de psychiatrie zitten is niet gelijk aan dood willen. Legio mensen die op een bepaald moment in hun leven dood willen om dat vervolgens 2 jaar later niet meer te willen. Lees de onderzoeken naar mensen met een depressie en het verdwijnen van hun doodswens maar eens op na. Het is niet voor niets dat er stringente regels zijn. UIteraard geldt dit zoals altijd, niet voor iedereen. Maar jee zeg, psychiatrie is niet gelijk aan dood willen. Lees je wel voor je schrijft?
En mensen die echt dood willen vinden echt wel een weg. Zij het idd helaas vrij inhumaan.Dat is mijn advies aan jou.
zondag 11 november 2012 20:44
quote:diaantje1971 schreef op 11 november 2012 @ 20:40:
Voor de trein springen, ophangen, het was aan de orde van de dag in de instelling waar mijn moeder verbleef, triest.In de grootste instelling van de regio Rotterdam, rijden bijna dagelijks zwarte auto's het terrein op. Het gaat aan de lopende band.
Voor de trein springen, ophangen, het was aan de orde van de dag in de instelling waar mijn moeder verbleef, triest.In de grootste instelling van de regio Rotterdam, rijden bijna dagelijks zwarte auto's het terrein op. Het gaat aan de lopende band.
zondag 11 november 2012 20:48
quote:Cateautje schreef op 11 november 2012 @ 20:44:
[...]
In de grootste instelling van de regio Rotterdam, rijden bijna dagelijks zwarte auto's het terrein op. Het gaat aan de lopende band.
Ja, ik weet het, en het breekt mijn hart,ik heb 22 jaar in een instelling gelopen, vanaf jong meisje, veel gezien en veel gehoord.
Het raakt me.
[...]
In de grootste instelling van de regio Rotterdam, rijden bijna dagelijks zwarte auto's het terrein op. Het gaat aan de lopende band.
Ja, ik weet het, en het breekt mijn hart,ik heb 22 jaar in een instelling gelopen, vanaf jong meisje, veel gezien en veel gehoord.
Het raakt me.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 11 november 2012 20:56
quote:diaantje1971 schreef op 11 november 2012 @ 20:48:
[...]
Ja, ik weet het, en het breekt mijn hart,ik heb 22 jaar in een instelling gelopen, vanaf jong meisje, veel gezien en veel gehoord.
Het raakt me.Kan me er iets bij voorstellen. Mijn moeder heeft er zelf een einde aan gemaakt, ook op een misdadige wijze. Dat had veel humaner gekund, als zij ergens hulp had kunnen vragen.
[...]
Ja, ik weet het, en het breekt mijn hart,ik heb 22 jaar in een instelling gelopen, vanaf jong meisje, veel gezien en veel gehoord.
Het raakt me.Kan me er iets bij voorstellen. Mijn moeder heeft er zelf een einde aan gemaakt, ook op een misdadige wijze. Dat had veel humaner gekund, als zij ergens hulp had kunnen vragen.
