Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel VIII
vrijdag 4 mei 2018 om 08:30
De vorige 7 delen waren een groot succes. In deel 8 gaan we weer verder met het delen van gierige acties.
Links naar vorige delen:
* Deel 1
* Deel 2
* Deel 3
* Deel 4
* Deel 5
* Deel 6
* Deel 7
Links naar vorige delen:
* Deel 1
* Deel 2
* Deel 3
* Deel 4
* Deel 5
* Deel 6
* Deel 7
zijdehoentje wijzigde dit bericht op 04-05-2018 11:47
8.87% gewijzigd
In this mad house we must all survive
dinsdag 17 juli 2018 om 15:00
Sja, als het netjes gevraagd was misschien nog wel ja. Maar hij was in principe van mij, of nouja ons, ex en mij, gekregen is gekregen vind ik. Toen ik het ding op marktplaats wilde zetten was die ineens niet meer van ons, maar van “de familie” en werd het ding gewoon uit huis gehaald en bij oma neergezet. Dat vind ik aso, klaar.
Of is een cadeau, door iemand anders betaald, in dit geval familie, tot in de eeuwigheid eigendom van degene die het betaald heeft? Die mag na 2,5 jaar de beslissing nemen wat ermee gebeurt? Dat is toch absurd?
dinsdag 17 juli 2018 om 15:13
Een cadeau is van jou en daar moet je zelf over kunnen beschikken. Het is natuurlijk absurd dat ze hem op kwamen halen, van het geld dat je ervoor had gekregen, had je mooi mee kunnen nemen voor de aankoop van een nieuwe.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑17-07-2018 15:00Sja, als het netjes gevraagd was misschien nog wel ja. Maar hij was in principe van mij, of nouja ons, ex en mij, gekregen is gekregen vind ik. Toen ik het ding op marktplaats wilde zetten was die ineens niet meer van ons, maar van “de familie” en werd het ding gewoon uit huis gehaald en bij oma neergezet. Dat vind ik aso, klaar.
Of is een cadeau, door iemand anders betaald, in dit geval familie, tot in de eeuwigheid eigendom van degene die het betaald heeft? Die mag na 2,5 jaar de beslissing nemen wat ermee gebeurt? Dat is toch absurd?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 17 juli 2018 om 15:14
Als ze had gevraagd of iemand nog interesse had en hij dan naar oma was gegaan, dan was het iets anders. Maar het was hun fornuis, dus daar heeft een ander niets over te zeggen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 17 juli 2018 om 15:32
Ja, dat vond ik dus ik ook. Vond maar rare gang van zaken.
dinsdag 17 juli 2018 om 16:14
Na lang meelezen kan ik ook eens iets posten.
Als onderstaande als beledigend wordt aangenomen door jullie is het zeker niet mijn bedoeling echter toeval !!!!
Een paar jaar geleden werd er bij ons een Nederlandse dame aangenomen die net uit een scheiding kwam met 2 dochtertjes. (Ja ik ben dus Vlaamse).
Na een tijdje ingewerkt te zijn, kwamen de tongen al wat losser en zei ze me dat het soms wat moeilijk is omdat alles nog niet helemaal rond was qua alimentatie en dergelijke.
Toeval wou dat zowel 1 dochter als zijzelf een schoenmaat met mij delen en toen ik de kuis deed in mijn schoenkast, bood ik haar aan even te kijken of ze er iets van kon gebruiken. En dat waren absoluut nog schoenen die deftig genoeg waren, want anders zette ik die wel te koop online (en dit wist ze).
Dankbaar nam ze een stuk of 5 paar aan en gaf ze me een paar leesboekjes voor mijn dochter in ruil (waar ik zeker tevreden mee was, maar absoluut niet hoefde).
Een paar weken gaan voorbij en ineens spreekt ze op het werk over een bepaalde schoenketen die oude schoenen aannam in ruil voor een kortingbon bij aanschaf van nieuwe. Roept ze zo heel trots ja ik ben blij dat ik die van jou in mijn koffer had liggen (dus niet eens gedragen), heb ik meteen nieuwe schoenen kunnen kopen ermee !
Ik stond toch wel even met mijn mond vol tanden, akkoord gegeven is gegeven, maar hou het dan toch voor jezelf denk ik dan? Of vraag het even? Ik ging zeker niet nee gezegd hebben, maar misschien toch een mooi paar pumps teruggevraagd hebben, ze had er dan toch nog genoeg.
Wat denken jullie? Gierig of niet van mijn inmiddels ex-collega?
Als onderstaande als beledigend wordt aangenomen door jullie is het zeker niet mijn bedoeling echter toeval !!!!
Een paar jaar geleden werd er bij ons een Nederlandse dame aangenomen die net uit een scheiding kwam met 2 dochtertjes. (Ja ik ben dus Vlaamse).
Na een tijdje ingewerkt te zijn, kwamen de tongen al wat losser en zei ze me dat het soms wat moeilijk is omdat alles nog niet helemaal rond was qua alimentatie en dergelijke.
Toeval wou dat zowel 1 dochter als zijzelf een schoenmaat met mij delen en toen ik de kuis deed in mijn schoenkast, bood ik haar aan even te kijken of ze er iets van kon gebruiken. En dat waren absoluut nog schoenen die deftig genoeg waren, want anders zette ik die wel te koop online (en dit wist ze).
Dankbaar nam ze een stuk of 5 paar aan en gaf ze me een paar leesboekjes voor mijn dochter in ruil (waar ik zeker tevreden mee was, maar absoluut niet hoefde).
Een paar weken gaan voorbij en ineens spreekt ze op het werk over een bepaalde schoenketen die oude schoenen aannam in ruil voor een kortingbon bij aanschaf van nieuwe. Roept ze zo heel trots ja ik ben blij dat ik die van jou in mijn koffer had liggen (dus niet eens gedragen), heb ik meteen nieuwe schoenen kunnen kopen ermee !
Ik stond toch wel even met mijn mond vol tanden, akkoord gegeven is gegeven, maar hou het dan toch voor jezelf denk ik dan? Of vraag het even? Ik ging zeker niet nee gezegd hebben, maar misschien toch een mooi paar pumps teruggevraagd hebben, ze had er dan toch nog genoeg.
Wat denken jullie? Gierig of niet van mijn inmiddels ex-collega?
dinsdag 17 juli 2018 om 16:14
Hier ook een gierige actie met een gasfornuis.
Beste vriend van echtgenoot biedt aan ons een tweedehands gasfornuis aan, uit de erfenis van overleden broer. De hele inboedel moest uit het huis van overleden broer.
Goed merk gasfornuis, beter dan we hadden, wel wat deukjes, duidelijk niet meer ‘zgan’. Prima, aangenomen en ons oude gasfornuis eruit.
Blijkt ineens dat we achteraf toch 50,- moeten betalen voor het gasfornuis. Hetzelfde bedrag als ie voor wordt aangeboden op MP. Maar toen stond ie al in onze keuken en was de oude weg.
Echtgenoot wilde er geen gedoe mee, vanwege de vriendschap, dus gewoon betaald en niks over gezegd.
Als het mijn beste vriend was geweest had ik dat wel gedaan.
Beste vriend van echtgenoot biedt aan ons een tweedehands gasfornuis aan, uit de erfenis van overleden broer. De hele inboedel moest uit het huis van overleden broer.
Goed merk gasfornuis, beter dan we hadden, wel wat deukjes, duidelijk niet meer ‘zgan’. Prima, aangenomen en ons oude gasfornuis eruit.
Blijkt ineens dat we achteraf toch 50,- moeten betalen voor het gasfornuis. Hetzelfde bedrag als ie voor wordt aangeboden op MP. Maar toen stond ie al in onze keuken en was de oude weg.
Echtgenoot wilde er geen gedoe mee, vanwege de vriendschap, dus gewoon betaald en niks over gezegd.
Als het mijn beste vriend was geweest had ik dat wel gedaan.
dinsdag 17 juli 2018 om 16:24
Ik vind het asociaal, inhalig en onbeschoft. Maar ik weet dat er mensen zijn die álles willen hebben dat gratis is. Of ze het nu kunnen of willen gebruiken of niet. Ik heb daar een ongelofelijke spuughekel aan, aan zulke graaiers. Ben er ook wel eens ingetrapt. En ja dan voel je je echt wel genaaid.lloke schreef: ↑17-07-2018 16:14Na lang meelezen kan ik ook eens iets posten.
Als onderstaande als beledigend wordt aangenomen door jullie is het zeker niet mijn bedoeling echter toeval !!!!
Een paar jaar geleden werd er bij ons een Nederlandse dame aangenomen die net uit een scheiding kwam met 2 dochtertjes. (Ja ik ben dus Vlaamse).
Na een tijdje ingewerkt te zijn, kwamen de tongen al wat losser en zei ze me dat het soms wat moeilijk is omdat alles nog niet helemaal rond was qua alimentatie en dergelijke.
Toeval wou dat zowel 1 dochter als zijzelf een schoenmaat met mij delen en toen ik de kuis deed in mijn schoenkast, bood ik haar aan even te kijken of ze er iets van kon gebruiken. En dat waren absoluut nog schoenen die deftig genoeg waren, want anders zette ik die wel te koop online (en dit wist ze).
Dankbaar nam ze een stuk of 5 paar aan en gaf ze me een paar leesboekjes voor mijn dochter in ruil (waar ik zeker tevreden mee was, maar absoluut niet hoefde).
Een paar weken gaan voorbij en ineens spreekt ze op het werk over een bepaalde schoenketen die oude schoenen aannam in ruil voor een kortingbon bij aanschaf van nieuwe. Roept ze zo heel trots ja ik ben blij dat ik die van jou in mijn koffer had liggen (dus niet eens gedragen), heb ik meteen nieuwe schoenen kunnen kopen ermee !
Ik stond toch wel even met mijn mond vol tanden, akkoord gegeven is gegeven, maar hou het dan toch voor jezelf denk ik dan? Of vraag het even? Ik ging zeker niet nee gezegd hebben, maar misschien toch een mooi paar pumps teruggevraagd hebben, ze had er dan toch nog genoeg.
Wat denken jullie? Gierig of niet van mijn inmiddels ex-collega?
Hoe aso ben je en hoe dik is de plaat voor je kop dat je dit nog gaat vertellen ook aan jou.
impala wijzigde dit bericht op 17-07-2018 16:26
1.98% gewijzigd
.
dinsdag 17 juli 2018 om 16:31
dinsdag 17 juli 2018 om 16:44
Ik zou dat, net als ex, eigenlijk ook heel normaal vinden.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑17-07-2018 14:56Ja heel erg, plus dan ex het heel normaal leek te vinden.
Dat fornuis staat daar nu onder een grote laag vet en viezigheid van de jaren, oma heeft er nog wel op gekookt maar kan allang niet meer schoonmaken, die loopt tegen de honderd.
Eerlijk gezegd zou het niet in mij opkomen om zoiets te gaan verkopen; ik zou het plan om zoiets te verkopen eerst heel nadrukkelijk terugkoppelen naar de gevers en pas wanneer niemand van de (verre) familie interesse heeft in dat fornuis zou ik het durven verkopen (of anderszins beslissen wat er mee gebeurt - en bij verkoop zou ik overigens van de opbrengst op zijn minst een taart kopen voor bij de eerstvolgende familiebijeenkomst om te laten zien dat je iets terug wil doen nu je genoodzaakt was dat fornuis voortijdig van de hand te doen.
Ik had ooit een buggy gekocht voor kleine logeetjes. Altijd handig voor en uitje of even boodschappen doen.
Toen de buurvrouw een keer op stap ging en zei dat zo'n kleine buggy zo handig was, gaf ik haar die van mij mee.
Mijn logeetjes waren toen inderdaad al te groot voor een buggy.
Nog geen jaar later zat ik op een zomeravond buiten en meldde zich iemand bij de buren: bleek een koper te zijn van de buggy ?!
Buurvrouw vertelde trots wat zij (!) ervoor gevangen had.
Verder geen probleem voor mij, want ik had dat ding niet meer nodig.
Maar ik zou hetzelf niet zo durven te doen: dan vraag je toch eerst of de gever/uitlener zelf nog interesse heeft?
En dan zonder blikken of blozen zelf de opbrengst houden? Is toch beschamend?
dinsdag 17 juli 2018 om 16:47
Ik heb overigens ook ooit dingen teruggevraagd. Ik was in de veronderstelling dat we uitgejongd waren en had onze baby-uitzet weggegeven aan een bevriend stel. Na twee jaar o.i.d. kwam onze bonusronde ineens onverwacht langs op een financieel nogal ongunstig moment (lang verhaal, schuld van ex, toen nog niet door hoe groot zijn problemen waren, nu mijn ex o.a. door dit soort geintjes) dus toen heb ik enigszins beschaamd opgebeld of ze die spulletjes nog hadden. En dat hadden ze.
Na onze (en nu echt laatste) leg zijn de spullen weer doorgegaan naar een ander stel.
Na onze (en nu echt laatste) leg zijn de spullen weer doorgegaan naar een ander stel.
dinsdag 17 juli 2018 om 17:06
Oh dat heb ik ook gehad. Collega van mij had een klein model vaatwasser over, stond al 1,5 jaar in de schuur. Ik verhuisde soort van berooid naar een huis zonder vaatwasser dus hij zei dat ik die van hem wel mocht hebben. Andere collega heeft de kraan en afvoer aangelegd, en toen ik afspraken maakte over de vaatwasser meldde hij ineens dat hij 50 euro moest kosten. Nu is dat natuurlijk een koopje voor een goed merk vaatwasser die ook nog thuis wordt afgeleverd en aangesloten, maar het was wel even verrassend.Geengroenblaadje schreef: ↑17-07-2018 16:14Hier ook een gierige actie met een gasfornuis.
Beste vriend van echtgenoot biedt aan ons een tweedehands gasfornuis aan, uit de erfenis van overleden broer. De hele inboedel moest uit het huis van overleden broer.
Goed merk gasfornuis, beter dan we hadden, wel wat deukjes, duidelijk niet meer ‘zgan’. Prima, aangenomen en ons oude gasfornuis eruit.
Blijkt ineens dat we achteraf toch 50,- moeten betalen voor het gasfornuis. Hetzelfde bedrag als ie voor wordt aangeboden op MP. Maar toen stond ie al in onze keuken en was de oude weg.
Echtgenoot wilde er geen gedoe mee, vanwege de vriendschap, dus gewoon betaald en niks over gezegd.
Als het mijn beste vriend was geweest had ik dat wel gedaan.
Of had ik gelijk moeten aanbieden om iets te betalen? Zelf geef ik eigenlijk alles weg wat ik nooit meer gebruik, blij dat het uit mijn huis is.
dinsdag 17 juli 2018 om 17:09
Nee dan had hij moeten zeggen: je mag de mijne wel overnemen.MinkeDeWit schreef: ↑17-07-2018 17:06Oh dat heb ik ook gehad. Collega van mij had een klein model vaatwasser over, stond al 1,5 jaar in de schuur. Ik verhuisde soort van berooid naar een huis zonder vaatwasser dus hij zei dat ik die van hem wel mocht hebben. Andere collega heeft de kraan en afvoer aangelegd, en toen ik afspraken maakte over de vaatwasser meldde hij ineens dat hij 50 euro moest kosten. Nu is dat natuurlijk een koopje voor een goed merk vaatwasser die ook nog thuis wordt afgeleverd en aangesloten, maar het was wel even verrassend.
Of had ik gelijk moeten aanbieden om iets te betalen? Zelf geef ik eigenlijk alles weg wat ik nooit meer gebruik, blij dat het uit mijn huis is.
Ik had wel een flesje wijn of een bloemetje gegeven uit mezelf, maar dat is dan weer raar als hij alsnog geld vraagt. Sta je daar met je kleinigheidje.
dinsdag 17 juli 2018 om 17:40
[quote=broadway post_id=28765474 time=1531826415
broer: "hebben jullie weekend x wat te doen?"
ik: "zover ik weet niet"
broer: "ah mooi. oppas is kei duur dus dan kunnen de kids mooi bij jullie logeren"
hij is mijn alles, maar sóms wil ik hem wurgen...
[/quote]
Sorry maar dan zou mijn reactie toch echt nee zijn.
broer: "hebben jullie weekend x wat te doen?"
ik: "zover ik weet niet"
broer: "ah mooi. oppas is kei duur dus dan kunnen de kids mooi bij jullie logeren"
hij is mijn alles, maar sóms wil ik hem wurgen...
[/quote]
Sorry maar dan zou mijn reactie toch echt nee zijn.
We’re all mad here
dinsdag 17 juli 2018 om 18:29
lloke schreef: ↑17-07-2018 16:14Na lang meelezen kan ik ook eens iets posten.
Als onderstaande als beledigend wordt aangenomen door jullie is het zeker niet mijn bedoeling echter toeval !!!!
Een paar jaar geleden werd er bij ons een Nederlandse dame aangenomen die net uit een scheiding kwam met 2 dochtertjes. (Ja ik ben dus Vlaamse).
Na een tijdje ingewerkt te zijn, kwamen de tongen al wat losser en zei ze me dat het soms wat moeilijk is omdat alles nog niet helemaal rond was qua alimentatie en dergelijke.
Toeval wou dat zowel 1 dochter als zijzelf een schoenmaat met mij delen en toen ik de kuis deed in mijn schoenkast, bood ik haar aan even te kijken of ze er iets van kon gebruiken. En dat waren absoluut nog schoenen die deftig genoeg waren, want anders zette ik die wel te koop online (en dit wist ze).
Dankbaar nam ze een stuk of 5 paar aan en gaf ze me een paar leesboekjes voor mijn dochter in ruil (waar ik zeker tevreden mee was, maar absoluut niet hoefde).
Een paar weken gaan voorbij en ineens spreekt ze op het werk over een bepaalde schoenketen die oude schoenen aannam in ruil voor een kortingbon bij aanschaf van nieuwe. Roept ze zo heel trots ja ik ben blij dat ik die van jou in mijn koffer had liggen (dus niet eens gedragen), heb ik meteen nieuwe schoenen kunnen kopen ermee !
Ik stond toch wel even met mijn mond vol tanden, akkoord gegeven is gegeven, maar hou het dan toch voor jezelf denk ik dan? Of vraag het even? Ik ging zeker niet nee gezegd hebben, maar misschien toch een mooi paar pumps teruggevraagd hebben, ze had er dan toch nog genoeg.
Wat denken jullie? Gierig of niet van mijn inmiddels ex-collega?
Ik vind het ook een rare actie hoor.
dinsdag 17 juli 2018 om 18:35
Tja toch vind ik dat niet raar bij hele dure cadeaus. Zoon krijgt ook vaak dure dingen van opa en oma. Trampoline, zwembad, ander zwembad etc.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑17-07-2018 14:37Misschien van binnen wel, dat weet ik natuurlijk nooit zeker en dat zal ze vast ook nooit meer opbiechten. Maar ze stopte het zonder zichtbare schaamte weer in de tas en nam het toen ze wegging weer mee naar huis.
Ik vind lenen zoiezo iets heel vervelends maar dat is mijn eigen ding beetje denk ik. Dan krijg ik iets, of het nou van familie of vriendinnen is, word erbij gezegd dat het wel terug moet als ik er niks meer mee doe of wat dan ook. Nou laat dan maar, zeker als het als een cadeau bedoeld was. Dan kan ik wel een lijstje gaan maken van wie wat is en in welk geval het terug moet, ik begin er niet aan.
Raarste wat ik met ex heb meegemaakt is dat we van familie van zijn kant een oven met fornuis erop hadden gekregen in een speciale maat voor ons eerste huis die precies in de keuken paste. Toen we kleine 2,5 jaar weer verhuisden naar groter huis vanwege komst van de tweede wilde ik het in goede staat verkerende fornuis op marktplaats zetten. Mocht niet, dat ding “moest in de familie blijven”. Werd dezelfde dag nog opgehaald door een oom (die hem nota bene niet eens betaald had) en bij oma in de keuken gezet, die kon wel een nieuwe gebruiken.
Hij heeft in de laatste 15 jaar heel wat gekregen. Als ik wat weg doe vraag ik idd of mijn ouders het nog weg willen geven aan anderen bv. Zoon kreeg een grote trampoline dus hebben ze de kleine meegenomen voor de kleintjes op de camping. Ze vonden dat zoon een groot zwembad moest dus hebben ze de kleinere die we ook van hun hadden doorgesluisd.
Ik kreeg toen zoon klein was veel (dure) kleertjes van familie. Diens zoon was iets ouder dan de mijne. Als zoon ergens uitgegroeid was vroeg ik ook of ze het nog terug wilde of dat ze er een bestemming voor had.
Een prulletje nee, maar iets duurs? Ja hoor vind ik niet raar dat als je er klaar mee bent dat degene waar je het van hebt mee beslist over de bestemming.
dinsdag 17 juli 2018 om 18:38
Toch is de heersende mening hier dat eens gegeven je er niets meer van mag zeggen. Ik snap dat niet. Want idd anders had je er zelf geld voor kunnen vragen.Ttroeteltje schreef: ↑17-07-2018 16:26lloke, vind het bizar dat die vrouw dit had gedaan én het jou vertelde. Jij had goed bedoeld schoenen cadeau gedaan waarvoor jij anders geld had ontvangen dmv verkoop. Zij neemt ze aan om ze ongedragen in te ruilen. Ondankbaar!
dinsdag 17 juli 2018 om 18:40
Gelukkig toch nog mensen die mijn mening delenGebruna schreef: ↑17-07-2018 16:44Ik zou dat, net als ex, eigenlijk ook heel normaal vinden.
Eerlijk gezegd zou het niet in mij opkomen om zoiets te gaan verkopen; ik zou het plan om zoiets te verkopen eerst heel nadrukkelijk terugkoppelen naar de gevers en pas wanneer niemand van de (verre) familie interesse heeft in dat fornuis zou ik het durven verkopen (of anderszins beslissen wat er mee gebeurt - en bij verkoop zou ik overigens van de opbrengst op zijn minst een taart kopen voor bij de eerstvolgende familiebijeenkomst om te laten zien dat je iets terug wil doen nu je genoodzaakt was dat fornuis voortijdig van de hand te doen.
Ik had ooit een buggy gekocht voor kleine logeetjes. Altijd handig voor en uitje of even boodschappen doen.
Toen de buurvrouw een keer op stap ging en zei dat zo'n kleine buggy zo handig was, gaf ik haar die van mij mee.
Mijn logeetjes waren toen inderdaad al te groot voor een buggy.
Nog geen jaar later zat ik op een zomeravond buiten en meldde zich iemand bij de buren: bleek een koper te zijn van de buggy ?!
Buurvrouw vertelde trots wat zij (!) ervoor gevangen had.
Verder geen probleem voor mij, want ik had dat ding niet meer nodig.
Maar ik zou hetzelf niet zo durven te doen: dan vraag je toch eerst of de gever/uitlener zelf nog interesse heeft?
En dan zonder blikken of blozen zelf de opbrengst houden? Is toch beschamend?
dinsdag 17 juli 2018 om 18:48
Als ik iets weggeef, mag de ontvanger er mee doen wat ie wil, inclusief meteen op marktplaats zetten. Want ik geef dingen alleen weg als ze bij mij niks staan te doen. Als iemand dan besluit dat mijn afdankertje ten gelde maken beter uitkomst, prima. Als ik iets uitleen, geef ik duidelijk aan dat ik het terugverwacht. Gaat het per ongeluk kapot, heb ik pech, maar iemand die iets verkoopt dat van mij geleend is, mag zorgen dat ik eenzelfde product terug krijg.
dinsdag 17 juli 2018 om 19:17
Ik ben/was altijd niet zo van de zoetigheid. Bij familie van mijn (Nederlandse) man wordt daar blijkbaar rekening mee gehouden, Bij verjaardagen, dat ik geen gebak hoef. Voor mij wordt dus geen gebak gekocht. Ik lust wel cappuccino, en de familie niet, maar dat is natuurlijk geen reden om cappuccino te kopen. Bij ons drinken schoonzus en zwager ineens wel 3-4 cappuccino`s elke keer dat zij op bezoek komen... dat wel. Toen ik zwanger was, lustte ik ineens gebak... Er werd, voor de vorm, gevraagd, en toen ik ja zei, was men verbaasd: daar hebben wij geen rekening mee gehouden... dan is er geen gebak meer voor mij, zei schoonzus verdrietig... (Bij ons thuis kwamen hun kinderen niet ineens opdagen, want tieners enzo, maar er werd fijntjes meegedeeld dat zij gebak lustten en ook nog vriendjes op bezoek er waren en ik stuurde braafjes genoeg stukken gebak mee)... Een keer zijn wij op een BBQ uitgenodigd, na vele keren uitgebreid BBQ-en bij ons, en de eerste uur is alles wat van de BBQ kwam verdeeld onder de man, vrouw en de twee tieners van hun. 
.... Nog nooit zoiets meegemaakt... Ik hoef daar ook niet meer te komen, behalve dat het karig is, is het ook nog eens ongezellig en er worden grappen over buitenlanders gemaakt. (en ja, ik ben er ook een)... Mijn schoonvader, een schat van een mens, komt ook altijd liever naar ons toe... Jammer voor mijn man, maar hij hoeft daar ook niet naartoe... (leeftijd en opleidingsverschil zullen ook meespelen, mij man is een nakomertje en ook hoogopgeleid)...
.... Nog nooit zoiets meegemaakt... Ik hoef daar ook niet meer te komen, behalve dat het karig is, is het ook nog eens ongezellig en er worden grappen over buitenlanders gemaakt. (en ja, ik ben er ook een)... Mijn schoonvader, een schat van een mens, komt ook altijd liever naar ons toe... Jammer voor mijn man, maar hij hoeft daar ook niet naartoe... (leeftijd en opleidingsverschil zullen ook meespelen, mij man is een nakomertje en ook hoogopgeleid)...
dinsdag 17 juli 2018 om 19:51
Die mening deel ik ook. In dit specifieke geval echter is het een onbeschofte handelswijze. Dat het gebeurd en dat erover gesproken is alsof het niets voorstelt.
Als die vrouw de schoenen gedragen zou hebben zou het al heel anders klinken.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 17-07-2018 19:54
0.21% gewijzigd
dinsdag 17 juli 2018 om 19:53
Wat rot zal dat voor jou voelen!?Iris200000 schreef: ↑17-07-2018 19:17Ik ben/was altijd niet zo van de zoetigheid. Bij familie van mijn (Nederlandse) man wordt daar blijkbaar rekening mee gehouden, Bij verjaardagen, dat ik geen gebak hoef. Voor mij wordt dus geen gebak gekocht. Ik lust wel cappuccino, en de familie niet, maar dat is natuurlijk geen reden om cappuccino te kopen. Bij ons drinken schoonzus en zwager ineens wel 3-4 cappuccino`s elke keer dat zij op bezoek komen... dat wel. Toen ik zwanger was, lustte ik ineens gebak... Er werd, voor de vorm, gevraagd, en toen ik ja zei, was men verbaasd: daar hebben wij geen rekening mee gehouden... dan is er geen gebak meer voor mij, zei schoonzus verdrietig... (Bij ons thuis kwamen hun kinderen niet ineens opdagen, want tieners enzo, maar er werd fijntjes meegedeeld dat zij gebak lustten en ook nog vriendjes op bezoek er waren en ik stuurde braafjes genoeg stukken gebak mee)... Een keer zijn wij op een BBQ uitgenodigd, na vele keren uitgebreid BBQ-en bij ons, en de eerste uur is alles wat van de BBQ kwam verdeeld onder de man, vrouw en de twee tieners van hun.
