De Nederlandse opvoeding

26-08-2018 15:52 580 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoe ouder ik word, hoe meer mij opvalt hoe slap veel ouders opvoeden. Zeker naar aanleiding van het topic over het 8-jarige nichtje besef ik mij dat ouders in Nederland amper, of slap corrigeren. In de winkel zie ik krijsende kinderen die over de grond rollen, hun moeder schoppen, met de grofste woorden schelden, alleen omdat ze iets niet mogen. Bijna elke dag zie ik dit wel, en dat zijn echt niet alleen arme achterstandsgezinnen. Een vriendin geeft les op de basisschool en is verbaasd dat zoveel kinderen pas voor het eerst 'nee' horen als ze 4 zijn. Kinderen die dan nog niet eens helemaal zindelijk zijn omdat de ouders de keuze bij hen leggen. Hetzelfde als met veel andere zaken, kind mag tegenwoordig alles bepalen.

Is het een schuldgevoel omdat beide ouders fulltime werken? Een zweeffilosofie van Facebook? Ik heb geen idee.

Als ik in mijn thuisland ben zijn kinderen in het OV stil, zitten ze netjes en fluisteren. Hier rennen ze rond, krijsen de boel bijeen, gebruiken de paal in de trein als paaldanstoestel en vallen andere passagiers lastig.

Natuurlijk zijn niet alle ouders zo, maar het valt me steeds meer op.
JollyRider schreef:
28-08-2018 04:53
Can’t live with them, can’t live without them
True.
Kan ook niet zonder mijn mini monster-me :heart:
Voedt je kinderen op zodat ze aangepast zijn aan de groep/de maatschappij of zodat ze zich als individu ontplooien? Als je daar anders over denkt (en dat kan echt een cultuurding zijn) dan wordt je het ook nooit eens over de ‘pedagogische’ tik.

Ik ben tegen de tik omdat ik denk dat dat het individu niet helpt in zijn persoonlijke ontwikkeling, integendeel. Als dat dan betekent dat het wat langer duurt voor hij zich gedraagt en in het openbaar soms wat steken laat vallen, soit.
Iemand anders hier vind het vooral belangrijk dat ze zich niet voor haar kind hoeft te schamen in het openbaar of ‘zich gedraagt’. En als daar een tik voor nodig is, soit.

Tis maar net wat je belangrijker vindt.
Alle reacties Link kopieren
Koffiekop1 schreef:
28-08-2018 08:30
Voedt je kinderen op zodat ze aangepast zijn aan de groep/de maatschappij of zodat ze zich als individu ontplooien? Als je daar anders over denkt (en dat kan echt een cultuurding zijn) dan wordt je het ook nooit eens over de ‘pedagogische’ tik.

Ik ben tegen de tik omdat ik denk dat dat het individu niet helpt in zijn persoonlijke ontwikkeling, integendeel. Als dat dan betekent dat het wat langer duurt voor hij zich gedraagt en in het openbaar soms wat steken laat vallen, soit.
Iemand anders hier vind het vooral belangrijk dat ze zich niet voor haar kind hoeft te schamen in het openbaar of ‘zich gedraagt’. En als daar een tik voor nodig is, soit.

Tis maar net wat je belangrijker vindt.
Ik denk eigenlijk dat mijn kind het meest op deze maatschappij is aangepast is als ze zich maximaal kan ontplooien.
Mevrouw75 schreef:
28-08-2018 09:05
Ik denk eigenlijk dat mijn kind het meest op deze maatschappij is aangepast is als ze zich maximaal kan ontplooien.

Als je kind van nature een beetje erin past wel.

Maar als je kind een hele harde stem heeft en heel extravert en praterig is? Mag dat ontplooit en geaccepteerd worden in onze ingetogen maatschappij? Of moet hij zich steeds dempen uit fatsoen? Gaat er dan geen zanger of toneelspeler aan je kind verloren?en wat doet dat met een kind als hij steeds gecorrigeerd wordt in iets dat bij hem hoort?

Of als je kind superbeweeglijk is? Mag het wiebelen en bewegen of moet het vanaf 4 stilzitten in een stoel op school, niet rennen in restaurants en supermarkt, nergens behalve in de speeltuin (zoals sommigen hier willen). Kan hij zich dan optimaal ontwikkelen in zijn lichaam? Wat doet het met je zelfbeeld als je als ‘druk’ bestempelt wordt? Als iemand die zich maar aan moet passsen?

Gelukkig zijn er nu beweegklassen en is het wat meer geaccepteerd om een kind niet zo te belemmeren in zijn natuurlijke gedrag.
Alle reacties Link kopieren
Koffiekop1 schreef:
28-08-2018 09:22
Als je kind van nature een beetje erin past wel.

Maar als je kind een hele harde stem heeft en heel extravert en praterig is? Mag dat ontplooit en geaccepteerd worden in onze ingetogen maatschappij? Of moet hij zich steeds dempen uit fatsoen? Gaat er dan geen zanger of toneelspeler aan je kind verloren?en wat doet dat met een kind als hij steeds gecorrigeerd wordt in iets dat bij hem hoort?

Of als je kind superbeweeglijk is? Mag het wiebelen en bewegen of moet het vanaf 4 stilzitten in een stoel op school, niet rennen in restaurants en supermarkt, nergens behalve in de speeltuin (zoals sommigen hier willen). Kan hij zich dan optimaal ontwikkelen in zijn lichaam? Wat doet het met je zelfbeeld als je als ‘druk’ bestempelt wordt? Als iemand die zich maar aan moet passsen?

Gelukkig zijn er nu beweegklassen en is het wat meer geaccepteerd om een kind niet zo te belemmeren in zijn natuurlijke gedrag.
Mijn kind past inderdaad veel beter in deze maatschappij, die ik overigens helemaal niet ingetogen vind, dan ik. Ik heb een best extravert, praatgraag en assertief kind dat erg sportief is.

Juist brave, stilzittende en wat terughoudender kinderen gaan het in deze maatschappij veel moeilijker hebben denk ik. Kinderen die vragen krijgen alles, die van mij juist bij andere dan haar ouders. Kinderen die niet vragen worden overgeslagen. Ik denk dat dat in de volwassen wereld ook zo werkt.
Mevrouw75 schreef:
28-08-2018 09:31
Mijn kind past inderdaad veel beter in deze maatschappij, die ik overigens helemaal niet ingetogen vind, dan ik. Ik heb een best extravert, praatgraag en assertief kind dat erg sportief is.

Juist brave, stilzittende en wat terughoudender kinderen gaan het in deze maatschappij veel moeilijker hebben denk ik. Kinderen die vragen krijgen alles, die van mij juist bij andere dan haar ouders. Kinderen die niet vragen worden overgeslagen. Ik denk dat dat in de volwassen wereld ook zo werkt.

Ik denk dat wat jij noemt in de volwassen wereld inderdaad succesfactoren zijn maar bij kinderen worden diezelfde dingen volgens mij gek genoeg als onopgevoed en onacceptabel gezien. Getuige in ieder geval veel meningen in dit topic en hoe ik zelf ben opgevoed in mijn omgeving en op school. Maar misschien zijn de tijden veranderd. Mijn kind is nog maar peuter. Ik ben benieuwd wat ik voor een ‘cultuur’ tegen ga k9men als hij naar school gaat.
Mevrouw75 schreef:
28-08-2018 09:31
Mijn kind past inderdaad veel beter in deze maatschappij, die ik overigens helemaal niet ingetogen vind, dan ik. Ik heb een best extravert, praatgraag en assertief kind dat erg sportief is.

Juist brave, stilzittende en wat terughoudender kinderen gaan het in deze maatschappij veel moeilijker hebben denk ik. Kinderen die vragen krijgen alles, die van mij juist bij andere dan haar ouders. Kinderen die niet vragen worden overgeslagen. Ik denk dat dat in de volwassen wereld ook zo werkt.

Ik vind deze maatschappij ook helemaal niet ingetogen. Ik was een braaf, stil kind waar niemand last van had maar heb het juist erg moeilijk in de maatschappij. Er word al snel over je heen gekeken omdat je gewoon wat introvert bent.
En juist omdat leraren en de buitenwereld weinig last van me hadden (haalde goede cijfers, gedroeg me in de klas etc) had niemand op een gegeven moment door dat het heel slecht met me ging en ik steeds meer spijbelde en depressief werd.
Alle reacties Link kopieren
Vixxen schreef:
28-08-2018 10:46
Ik vind deze maatschappij ook helemaal niet ingetogen. Ik was een braaf, stil kind waar niemand last van had maar heb het juist erg moeilijk in de maatschappij. Er word al snel over je heen gekeken omdat je gewoon wat introvert bent.
En juist omdat leraren en de buitenwereld weinig last van me hadden (haalde goede cijfers, gedroeg me in de klas etc) had niemand op een gegeven moment door dat het heel slecht met me ging en ik steeds meer spijbelde en depressief werd.
Inderdaad. Ik weet nog dat mijn vader heel expliciet aan mijn mentor vroeg of ik niet ondergesneeuwd werd als hele jonge leerling tussen soms 3 jaar oudere leerlingen, en de mentor gewoon nee zei en ik dacht, maar niet durfde te zeggen: wel! Ik raak wél ondergesneeuwd!

Ik kan me heel goed aanpassen en rustig op de achtergrond meedraaien zonder dat mensen last van me hebben, maar heb behoorlijk moeite gewoon te nemen wat me toekomt.


Jezelf ontplooien is trouwens wat anders dan blind je impulsen eruit gooien, maar je sterke kanten ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren
En dat is ook van de redenen dat ik niet graag in een restaurant eet, al die jankende en dreinenis koters..
Koffiekop1 schreef:
28-08-2018 09:22
Als je kind van nature een beetje erin past wel.

Maar als je kind een hele harde stem heeft en heel extravert en praterig is? Mag dat ontplooit en geaccepteerd worden in onze ingetogen maatschappij? Of moet hij zich steeds dempen uit fatsoen? Gaat er dan geen zanger of toneelspeler aan je kind verloren?en wat doet dat met een kind als hij steeds gecorrigeerd wordt in iets dat bij hem hoort?

Of als je kind superbeweeglijk is? Mag het wiebelen en bewegen of moet het vanaf 4 stilzitten in een stoel op school, niet rennen in restaurants en supermarkt, nergens behalve in de speeltuin (zoals sommigen hier willen). Kan hij zich dan optimaal ontwikkelen in zijn lichaam? Wat doet het met je zelfbeeld als je als ‘druk’ bestempelt wordt? Als iemand die zich maar aan moet passsen?

Gelukkig zijn er nu beweegklassen en is het wat meer geaccepteerd om een kind niet zo te belemmeren in zijn natuurlijke gedrag.
Gelukkig zijn kleuters vrijwel altijd lekker spelenderwijs aan het leren, en kunnen ze het moment dat ze even die kring in gaan goed oefenen om ook een momentje stil te zitten.

Gelukkig kunnen kinderen in huis /tuin/ speeltuin/ op straat/ op het sportveld wel gewoon lekker rondrennen en springen en kunnen ze die 10 minuten in de supermarkt goed oefenen hoe je je gevraagd in zo'n openbare ruimte.

Laten we alsjeblieft niet doen alsof kinderen hier voortdurend stil moeten zitten en braaf aan de hand zich als een mini-volwassene moeten gedragen.
Alle reacties Link kopieren
Dit. Doe je kind op toneel of zangles en leer ze dat er een tijd en plaats is voor dingen.

Ik ben van nature heel kritisch maar heb ook geleerd dat in het openbaar voor me te houden.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
28-08-2018 10:53


Jezelf ontplooien is trouwens wat anders dan blind je impulsen eruit gooien, maar je sterke kanten ontwikkelen.
Ha! DAt was ook mijn gedachte! Maar kennelijk halen ouders dat wel eens door elkaar!
Koffiekop1 schreef:
28-08-2018 09:22
Als je kind van nature een beetje erin past wel.

Maar als je kind een hele harde stem heeft en heel extravert en praterig is? Mag dat ontplooit en geaccepteerd worden in onze ingetogen maatschappij? Of moet hij zich steeds dempen uit fatsoen? Gaat er dan geen zanger of toneelspeler aan je kind verloren?en wat doet dat met een kind als hij steeds gecorrigeerd wordt in iets dat bij hem hoort?

Of als je kind superbeweeglijk is? Mag het wiebelen en bewegen of moet het vanaf 4 stilzitten in een stoel op school, niet rennen in restaurants en supermarkt, nergens behalve in de speeltuin (zoals sommigen hier willen). Kan hij zich dan optimaal ontwikkelen in zijn lichaam? Wat doet het met je zelfbeeld als je als ‘druk’ bestempelt wordt? Als iemand die zich maar aan moet passsen?

Gelukkig zijn er nu beweegklassen en is het wat meer geaccepteerd om een kind niet zo te belemmeren in zijn natuurlijke gedrag.
Kinderen krijgen echt alle gelegenheid om te spelen. Alleen er zijn bepaalde plekken, zoals de supermarkt, op straat langs een drukke weg en in een restaurant waar bepaalde regels gelden.

Het is juist goed voor een kind om vanaf een bepaalde leeftijd te leren dat deze regels gelden, ook voor hem. Dat er ook andere mensen bestaan met hun eigen behoeften (zoals in alle rust boodschappen doen, zonder voor de voeten gereden te worden) en dat je daar rekening mee moet houden. Dat is ook ontwikkeling. Juist!

Buiten die 10 min supermarkt zijn er zeeën van tijd en ruimte om vrij te spelen en te ontwikkelen hoe het kind maar wil. Dat is hartstikke goed, maar naar mijn mening heeft een kind daarnaast ook sturing nodig.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
28-08-2018 13:14
Kinderen krijgen echt alle gelegenheid om te spelen. Alleen er zijn bepaalde plekken, zoals de supermarkt, op straat langs een drukke weg en in een restaurant waar bepaalde regels gelden.

Het is juist goed voor een kind om vanaf een bepaalde leeftijd te leren dat deze regels gelden, ook voor hem. Dat er ook andere mensen bestaan met hun eigen behoeften (zoals in alle rust boodschappen doen, zonder voor de voeten gereden te worden) en dat je daar rekening mee moet houden. Dat is ook ontwikkeling. Juist!

Buiten die 10 min supermarkt zijn er zeeën van tijd en ruimte om vrij te spelen en te ontwikkelen hoe het kind maar wil. Dat is hartstikke goed, maar naar mijn mening heeft een kind daarnaast ook sturing nodig.
O guts, dat kan niet, dat gaan ten koste van de ontplooiing!
Alle reacties Link kopieren
Je kunt het ook overdrijven natuurlijk. Een leerproces kost tijd en dat betekent dat een kind niet meteen en ook niet op z’n 3e zich exact zo gedraagt zoals anderen van hem willen. Sturing gebeurt op heel veel momenten en op heel veel manieren. Dat betekent niet dat als jij het niet ziet het ook niet gebeurt. Dat betekent gewoon niks meer en niks minder dan dat jij iets niet ziet. Sommige kinderen hebben meer en sommige kinderen hebben minder sturing nodig. Sommige kinderen krijgen sturing om hun stem op bepaalde momenten te dempen, anderen om juist hun stem luider te gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je punt, Koffiekopjes.

Ik heb zelf een nichtje van 2,5 (in december wordt ze 3 jaar). Ze heeft een sterk eigen willetje en kan ook heel erg dwars zijn, niet zo'n beetje ook. En als ze iets niet voor elkaar krijgt zoals zij dat wil, dan kan ze flink tekeer gaan.

Ik pas weleens op mijn nichtje. Laatst ging ik met haar naar de Jumbo en daar wilde ze ook in een karretje, maar ik had geen contact geld bij me. Dus mevrouw ging op de grond liggen, krijsen, niet normaal. Tante was stom etc. etc.
Vroeger kreeg ik - als ik zoals haar deed - een (lichte) tik en werd ik streng toegesproken. Nu durfde ik dit niet goed, omdat ik het gevoel heb dat je tegenwoordig geen corrigerende tik meer mag uitdelen (en iedereen die op dat moment in de Jumbo rondliep naar mij keek). (Niet dat ik vind dat je maar gelijk non-verbaal moet uithalen naar je kind, maar even strak bij de arm pakken valt tegenwoordig al haast onder kindermishandeling.) Het gaat m.i. soms ook te soft... Kinderen mogen best wat meer regie dan vroeger, maar het moet wel beperkt blijven.
Alle reacties Link kopieren
Koffiekopjes schreef:
28-08-2018 12:20
Dit. Doe je kind op toneel of zangles en leer ze dat er een tijd en plaats is voor dingen.

Ik ben van nature heel kritisch maar heb ook geleerd dat in het openbaar voor me te houden.
En veruit de meeste kinderen leren dat. Alleen mss niet op de leeftijd die jij daarvoor in gedachten hebt.
Zeer wrsch heb jij het ook allemaal iets later geleerd dan de verzuurde kinderloze volwassenen in jouw omgeving destijds wenselijk vonden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
.
anoniem_362802 wijzigde dit bericht op 28-08-2018 15:57
99.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Vixxen schreef:
28-08-2018 15:48
Jezus wat een vooroordelen weer. Ben het nogal beu dat sommige mensen op dit forum denken dat kinderloos gelijk staat aan verzuurd. Kom op zeg.
Dat staat er dan ook niet.
O sorry! Ik las verzuurde kinderloze en dacht 'daar gaan we weer!'

Zal het even weg halen.
Koffiekop1 schreef:
28-08-2018 09:22
Als je kind van nature een beetje erin past wel.

Maar als je kind een hele harde stem heeft en heel extravert en praterig is? Mag dat ontplooit en geaccepteerd worden in onze ingetogen maatschappij?
Ervaar jij onze maatschappij als “ingetogen”? o_o
Dat is echt helemaal nieuw voor mij.
stroman schreef:
28-08-2018 16:06
Ervaar jij onze maatschappij als “ingetogen”? o_o
Dat is echt helemaal nieuw voor mij.

Hm ja. Blijkbaar wel. Ik begin nu te denken of het aan mij ligt door deze reacties. Ik vind Nederlanders best terughoudend. Niet iedereen natuurlijk. We liggen qua cultuur volgens mij dichter bij de scandinaviers en Duitsers dan bij de extraverte Amerikanen.
Pelan-Pelan schreef:
28-08-2018 14:12
Ik snap je punt, Koffiekopjes.

Ik heb zelf een nichtje van 2,5 (in december wordt ze 3 jaar). Ze heeft een sterk eigen willetje en kan ook heel erg dwars zijn, niet zo'n beetje ook. En als ze iets niet voor elkaar krijgt zoals zij dat wil, dan kan ze flink tekeer gaan.

Ik pas weleens op mijn nichtje. Laatst ging ik met haar naar de Jumbo en daar wilde ze ook in een karretje, maar ik had geen contact geld bij me. Dus mevrouw ging op de grond liggen, krijsen, niet normaal. Tante was stom etc. etc.
Vroeger kreeg ik - als ik zoals haar deed - een (lichte) tik en werd ik streng toegesproken. Nu durfde ik dit niet goed, omdat ik het gevoel heb dat je tegenwoordig geen corrigerende tik meer mag uitdelen (en iedereen die op dat moment in de Jumbo rondliep naar mij keek). (Niet dat ik vind dat je maar gelijk non-verbaal moet uithalen naar je kind, maar even strak bij de arm pakken valt tegenwoordig al haast onder kindermishandeling.) Het gaat m.i. soms ook te soft... Kinderen mogen best wat meer regie dan vroeger, maar het moet wel beperkt blijven.
En wat heb je nu gedaan dan?
Slaan (of een tik) is altijd een zwaktebod. Het ontbreekt je dan gewoon aan handige technieken om met dit soort situaties om te gaan en/of je neemt het allemaal veel te serieus en kan er niet boven staan.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of het al gezegd is,maar het valt mij op dat veel kleine kinderen van die harde hoge gillen geven. Misschien vaak om aandacht te krijgen en misschien weten ze niet beter,maar als ouders nou eens aangeven dat het ook zachter kan..
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dit bij kinderen vaak impulsief gebeurt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven